Το 1993 ήταν η πρώτη χρονιά που το όνομα των Tarahumara ή Rarámuri (γνωστοί και ως άνθρωποι που τρέχουν) ακούστηκε στον χώρο των υπεραποστάσεων στις ΗΠΑ. Οι Tarahumara εξαρχής παρουσιάστηκαν ως μια πολύ συνεσταλμένη ομάδα ιθαγενών, σούπερ αθλητών. Το στοιχείο που τους έκανε να ξεχωρίσουν ακόμη περισσότερο στα μυαλά των “δυτικών” ήταν ο τρόπος με τον οποίο επέλεξαν τους αθλητές που στάλθηκαν για να τους εκπροσωπήσουν στο Leadville 100 του 1994. Οι Tarahumara επέλεξαν τους ευγενικούς “γέροντες” της ομάδας, και όχι τους πιο γρήγορους. Αυτό ήταν συναρπαστικό για τους διοργανωτές μιας και αυτό ήταν εντελώς αντίθετο με το πρωτόκολλο που ακολουθούσαν όλοι μέχρι τότε, με την επιλογή να επικεντρώνεται σε νέους και αποδεδειγμένα γρήγορους αθλητές.

O Micah True (Caballo Blanco), συγγραφέας του περίφημου “Born To Run”, στη συνάντηση του με τους Tarahumara στα πλάισια του Leadville 100 1994!

Ο μάνατζερ τους εκείνη την εποχή φοβόταν ότι το κανονικό τους σανδάλι σε στιλ huarache δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει την τραχιά τοπογραφία των Rocky Mountains (βραχωδών βουνών), που διέτρεχε ο αγώνας, ή ενδεχομένως να πάθαιναν υποθερμία και έτσι τους εξασφάλισε χορηγία της Converse All Star! Οι Tarahumara βρέθηκαν να τρίβουν τα πόδια τους από πόνο λίγα μόλις μίλια πριν από τον αγώνα και πετώντας τα αθλητικά παπούτσια ξαναφόρεσαν τα παραδοσιακά huarache τους. Το ξεκίνημα στις 4 το πρωί μέσα στο σκοτάδι και χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά - μην γνωρίζοντας πώς να τους χρησιμοποιήσουν - τους τότε φακούς κεφαλής, έκανε αυτούς τους αδύνατους μυθικούς αθλητές να τρέχουν στο σκοτάδι με τα φώτα τους να δείχνουν προς τον ουρανό. Ευτυχώς, άλλοι δρομείς τους βοήθησαν δείχνοντας τους πώς να χρησιμοποιήσουν σωστά τους φακούς τους. Για την ιστορία να αναφέρω ότι λέγεται ότι οι Τarahumara ήταν τόσο γρήγοροι που όσοι δρομείς μπορούσαν να τους προλάβουν από το πολύ λαχάνιασμα δεν μπορούσαν να τους δώσουν εύκολα οδηγίες για την σωστή χρήση των φακών και μόνο μπόρεσαν να τους το δείξουν.

Έτσι λοιπόν η εισαγωγή των Tarahumara στους αγώνες των Αμερικανικών υπεραποστάσεων δεν πήγε όσο καλά είχε προγραμματιστεί λόγω πολλών καινούργιων για αυτούς παραγόντων. Παρόλα αυτά τερμάτισαν στις θέσεις 1, 2 και 5. Ο νικητής εκείνη τη χρονιά ήταν ο 55χρονος Victoriano Churro και 30 λεπτά αργότερα ακολούθησε ο 38χρονος Cerrildo Chacarito. Ενώ 11 λεπτά αργότερα, τρίτος ήρθε ο 46χρονος πρωταθλητής Steve Mahieu και ένα λεπτό αργότερα η πρωταθλήτρια γυναικών του 1993, Christine Gibbons. Ο Manuel Luna (30 ετών) τερμάτισε πέμπτος σε αυτό το Leadville Trail 100.

Χρόνια αργότερα, το 2006, ο Barefoot Ted McDonald εμπνεύστηκε τόσο πολύ από αυτό που είχε δει τότε που ταξίδεψε στα Copper Canyons στη Sierra Madre για να βρει τον Manuel Luna με την ελπίδα να μάθει πώς να κατασκευάζει το παραδοσιακό huarache σανδάλι, και αυτό έκανε!

Το 2010, ο Barefoot Ted ξεκίνησε τη Luna Sandals στο Seattle, Washington των ΗΠΑ. Σήμερα, αυτός και η σύντροφος του Liv τα πουλάνε σε όλο τον κόσμο σε πολλούς οπαδούς των σανδαλιών Luna, και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το όνομα του Manuel ως φόρο τιμής. Ο Ted χρησιμοποιεί επίσης την επιχείρησή του για να ανταποδώσει και να βοηθήσει τους Tarahumara οικονομικά και παραμένει ταπεινός και πρόθυμος σχετικά με την ιδιοφυΐα πίσω από την εταιρεία του.

Τα σανδάλια Luna είναι εξαιρετικά ελαφριά μινιμαλιστικά σανδάλια για τρέξιμο, περπάτημα και πεζοπορία. Eίναι ανθεκτικά, άνετα και μπορούν να φορεθούν σε μια ποικιλία εδαφών και δραστηριοτήτων. Αυτά τα μινιμαλιστικά πέδιλα σε στιλ huarache βοηθούν να κρατηθούν τα πόδια υγιή και τα δάχτυλα των ποδιών ίσια, αποφεύγοντας κοινά προβλήματα όπως τα κότσια, τα μαύρα νύχια ή την ονυχοκρύπτωση (όταν τα νύχια μεγαλώνουν προς τα μέσα) μεταξύ άλλων προβλημάτων που μπορούν να προκαλέσουν τα παπούτσια που δεν έχουν το σχήμα του φυσικού ποδιού (ευρύ toe box) ή όταν δεν έχει επιλεχθεί το σωστό μέγεθος.

Τα σανδάλια Luna έχουν πολλά σχεδιαστικά χαρακτηριστικά που τα ξεχωρίζουν από άλλα υποδήματα και σανδάλια. Πρώτον, είναι εντελώς επίπεδα από τη φτέρνα μέχρι τα δάχτυλα, γεγονός που παρέχει μια πολύ σταθερή βάση στήριξης πάνω στην οποία μπορεί να λειτουργήσει το πόδι. Η φυσική υποστήριξη της καμάρας ενεργοποιείται όταν και τα δύο άκρα της κύριας ποδικής καμάρας βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και δεν έχουν κλίση (όπως συνηθίζεται στα συμβατικά υποδήματα). Τα Luna επιτρέπουν και στις δύο άκρες της καμάρας να ευθυγραμμίζονται μεταξύ τους, παρέχοντας βέλτιστη σταθερότητα και την καλύτερη δυνατή βάση στήριξης.

Δεύτερον, το πλάτος της περιοχής του μπροστινού μέρους του ποδιού. Αυτό το πλάτος επιτρέπει στα δάχτυλα των ποδιών να απλώνονται όπως το είχε σχεδιάσει η φύση. Πολλά άλλα σανδάλια έχουν ιμάντες γύρω από τα δάχτυλα που σφίγγουν τα δάχτυλά σας μεταξύ τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε παραμορφώσεις στα δάχτυλα με την πάροδο του χρόνου. Τα καλά απλωμένα δάχτυλα των ποδιών αποτελούν σημαντικό μέρος της φυσιολογικής ανθρώπινης ανατομίας και η μακροπρόθεσμη υγεία των ποδιών περιλαμβάνει τη διατήρηση ή την αποκατάσταση αυτού του ελαττώματος στα δάχτυλα με τη χρήση υποδημάτων που δεν παραμορφώνουν τα δάχτυλα. Η αποφυγή της τριβής των δακτύλων είναι ιδιαίτερα σημαντικό κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε δραστηριότητας προσθέτει βάρος στα κάτω άκρα, όπως το τρέξιμο, επειδή επιτρέπει στην κύρια ποδική καμάρα μας να στηρίζεται, ενώ αποτρέπει τον υπερβολικό πρηνισμό ή το κύλισμα του αστραγάλου προς τα μέσα.

Τρίτον, ευεργετικό σχεδιαστικό χαρακτηριστικό των σανδαλιών Luna είναι η ευελιξία της σόλας. Τα σανδάλια Luna έχουν μια εξαιρετικά εύκαμπτη σόλα και αυτό βοηθά στη βελτίωση της αίσθησης του εδάφους και βοηθά στην αφύπνιση των μυών του ποδιού και στην ιδιοδεκτικότητα. Η εύκαμπτη σόλα τους επιτρέπει την ενδυνάμωση των μυών των ποδιών και βοηθά την υιοθέτηση μιας πιο φυσικής τεχνικής τρεξίματος. Οι σόλες αυτών των σανδαλιών μπορούν εύκολα να καμφθούν και παρέχουν άφθονη προστασία για το κάτω μέρος των ποδιών.

Επίσης, κάθε σανδάλι Luna έχει ορειβατικούς ιμάντες για άνεση και ανθεκτικότητα. Οι ιμάντες είναι ρυθμιζόμενοι για μια εξατομικευμένη άνεση και εφαρμογή.

Έχουν επίσης ανθεκτικές σόλες Vibram που λειτουργούν καλά σε όλα τα είδη εδάφους. Οι σόλες παρέχουν άφθονο κράτημα σε ολισθηρές επιφάνειες και τεχνικά τερέν.

Τέλος, η “ανοικτή” φύση τους εκθέτει το δέρμα και τα νύχια των ποδιών στο φως και στον αέρα, γεγονός που με τη σειρά του μειώνει την πιθανότητα μικροβιακών μολύνσεων και επιτρέπουν στο πόδι να λειτουργεί σαν ξυπόλητο, με τον τρόπο που σχεδίασε η φύση.

Τα σανδάλια Luna έχουν μεγάλη γκάμα χρήσεων, από αγωνιστικό τρέξιμο (ή απλό τζόκινγκ) μέχρι υπερμαραθώνιους και πολυήμερες πεζοπορίες στα βουνά. Τα σανδάλια Luna είναι υπέροχα ακόμη και για βόλτα στην πόλη. Λειτουργούν υπέροχα στο νερό και σε διάφορα εδάφη, από βράχους μέχρι λάσπη και πεζοδρόμια. Όταν ο καιρός είναι πιο δροσερός, μπορούν να φορεθούν με κάλτσες για να παραμένουν ζεστά τα πόδια.

O Πάνος Αλεξάκος τρέχοντας με Luna Sandals!

Όπως με κάθε αλλαγή υποδήματος είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η μετάβαση στο μινιμαλιστικό τρέξιμο με παπούτσια με μηδενικό drop γίνεται με αργό και προοδευτικό τρόπο. Ξεκινάμε φορώντας τα σανδάλια για ελάχιστα χιλιόμετρα και όσο το πόδι μας συνηθίζει και δυναμώνει, μπορούμε να αυξήσουμε την απόσταση (το φορτίο).

Σήμερα, τα σανδάλια Luna διατίθενται στην Ελλάδα από το κατάστημα Born To Run.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι για όλα τα τερέν και για όλες τις αποστάσεις.

Μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ: borntorun.gr

Πάνος Αλεξάκος