Βρεγμένα παπούτσια – Βρωμερά πόδια! Κύριο

Τώρα αυτό κι αν είναι πρόβλημα! Μια φράση που άκουγα συνέχεια για ένα διάστημα ήταν “Χάρη, τα πόδια σου μυρίζουν…”. Βέβαια, αν φαντάζεστε πως μυρίζανε σαν άνθη λεμονιάς ή σαν το “cajoline”, εκρηκτικό άρωμα φρεσκάδας, μάλλον γελιέστε! Η αλήθεια είναι πως βρωμούσαν και ζέχνανε! Φυσικά, είμαι παραπάνω από σίγουρος ότι δεν είμαι ο μοναδικός που οι πατούσες  του θα μπορούσαν να αποτελέσουν χημικό όπλο, γι’ αυτό και αποφάσισα να σας βοηθήσω να αντιμετωπίσετε αυτό το δύσοσμο πρόβλημα.

Ας πάρουμε, λοιπόν, μια τυπική περίπτωση προπόνησης σε μια βροχερή μέρα. Παπούτσια βρεγμένα, κάλτσες μούσκεμα και πατούσες μουλιασμένες με ζαρωμένο άσπρο δέρμα. Αυτό που έκανα παλιότερα, έπειτα από την προπόνηση, ήταν μπάνιο, κάλτσες στο πλυντήριο και παπούτσια έξω από το σπίτι, παρατημένα όπως να ‘ναι, αφού με τη βρώμα που είχανε δεν τα πλησίαζε ούτε αρουραίος! Όμως εδώ ήταν που ξεκινούσε το πρόβλημα! Την επόμενη μέρα η άσχημη μυρωδιά της μούχλας δεν είχε υποχωρήσει και εγώ τα φορούσα κάνοντας τα πάντα χειρότερα! Μάλιστα, υπήρξαν φορές που για να μην μουσκέψω καθαρές, πλυμένες κάλτσες τα φόρεσα εντελώς ξυπόλυτος! Νομίζω πως σχεδόν μπορείτε να μυρίσετε τη “μπόχα”. Πολύ ωραία ως εδώ μιας που βρήκαμε τι “ΔΕΝ” πρέπει να κάνουμε αν βραχούν τα παπούτσια μας!

 

 

Ας δούμε, τώρα, τι “ΠΡΕΠΕΙ” να κάνουμε. Καταρχήν τα παπούτσια θα αρχίσουν να μυρίζουν άσχημα αν βραχούν και δεν τα αφήσουμε να στεγνώσουν στον ήλιο και να αεριστούν καλά. Ο λόγος είναι η ανάπτυξη διαφόρων βακτηρίων, σε σκοτεινά και υγρά σημεία, τα οποία τρέφονται με το νεκρό δέρμα των ποδιών μας και είναι η κύρια αιτία δυσοσμίας του παπουτσιού. Κάνοντας μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κάποιος πολλούς τρόπους για να ξεφορτωθεί την απαίσια μυρωδιά. Μερικούς από αυτούς τους γνώριζα, άλλοι πάλι ήταν καινούριοι και μου κίνησαν την περιέργεια αρκετά ώστε να πειραματιστώ για να ελέγξω τα αποτελέσματά τους.

 

 

Ακόμα και αν η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόληψη, έχω συμπεράνει ότι το πρόβλημα αργά ή γρήγορα θα εμφανιστεί αφού είναι αναπόφευκτο να μην τύχει να μας πιάσει βροχή, να πατήσουμε σε λασπόνερα ή να ιδρώσουν τα πόδια μας. Το καλύτερο, λοιπόν, που μπορούμε να κάνουμε είναι να επιλέγουμε παπούτσια που η κατασκευή τους επιτρέπει την “αναπνοή” του ποδιού καθ’ όσο τρέχουμε. Προσοχή τα παπούτσια με τεχνολογία GORE-TEX μπορούν να κρατήσουν τα πόδια μας στεγνά, αν και υπάρχει πιθανότητα να εισχωρήσει νερό από το σημείο του αστραγάλου, αλλά εμποδίζουν σε μεγάλο βαθμό το σωστό αερισμό τους. Ακόμη μια καλή συμβουλή είναι να έχουμε ένα δεύτερο ζευγάρι τα οποία θα φοράμε εναλλάξ ώστε να δίνουμε τη δυνατότητα στα παπούτσια μας να αερίζονται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να στεγνώνουν καλύτερα αν βραχούν. Επίσης, μια λεπτομέρεια που συνήθως μας διαφεύγει είναι οι κάλτσες που χρησιμοποιούμε όταν τρέχουμε. Αποφεύγουμε να φοράμε χοντρές κάλτσες όταν οι θερμοκρασίες έξω είναι υψηλές. Υπάρχουν, πλέον, πάρα πολλά είδη κατάλληλα για το τρέξιμο που δεν προκαλούν ερεθισμούς και επιτρέπουν στο πόδι να αερίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της άσκησης. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να φοράμε τα υπόλοιπα ζευγάρια κάλτσες που έχουμε στο συρτάρι μας, αρκεί βέβαια να προσέχουμε ώστε να μην είναι κατασκευασμένες από συνθετικά υλικά.  

 

 

Παρόλα αυτά αν η δυσοσμία γίνει ανυπόφορη δεν χρειάζεται να πετάξουμε τα παπούτσια και σίγουρα δεν υπάρχει λόγος απελπισίας! Η λύση που με έσωσε αρκετές φορές είναι απλή και λίγο πολύ γνωστή. Τοποθετώ τα βρωμερά παπούτσια στον κάδο του πλυντηρίου και τα πλένω, με κρύο νερό, σε κάποιο σύντομο πρόγραμμα χωρίς πολλές στροφές. Προσοχή, αφαιρώ κορδόνια και πάτους, τους οποίους τοποθετώ επίσης στο πλυντήριο, ώστε να πλυθούν καλύτερα όλα και δεν χρησιμοποιώ ποτέ μαλακτικό. Μετά το τέλος της πλύσης αφήνω στον ήλιο πάτους, κορδόνια και παπούτσια (με τις γλώσσες προς τα έξω) μέχρι να στεγνώσουν εντελώς. Έχω διαβάσει πως η χρήση λίγο  λευκού ξυδιού στη θέση του μαλακτικού, κατά τη διάρκεια της πλύσης, εξαλείφει εντελώς τις άσχημες μυρωδιές. Είναι γνωστό ότι το ξύδι αραιωμένο σε νερό αποτελεί φυσικό καθαριστικό απέναντι σε βακτήρια και βλαβερούς μικροοργανισμούς, ωστόσο δεν το χρησιμοποίησα ποτέ για τα παπούτσια μου αν και η σύζυγος το προτιμά όταν καθαρίζει το σπίτι.

 

 

Φυσικά, δεν γίνεται να πλένουμε κάθε τόσο τα παπούτσια στο πλυντήριο γι’ αυτό υπάρχουν και μερικά άλλα τρικ που μπορούμε να επιχειρήσουμε. Ένα από αυτά, το οποίο πράγματι με εξέπληξε, είναι η χρήση της φλούδας των εσπεριδοειδών. Έκοψα μεγάλα κομμάτια από φλούδες πορτοκαλιού και τις τοποθέτησα μέσα στο παπούτσι αλλά και ανάμεσα σε αυτό και στον πάτο. Στη συνέχεια το έκλεισα σε μια νάιλον σακούλα και το άφησα για περίπου πέντε ώρες. Τα αρώματα των εσπεριδοειδών είναι αρκετά έντονα και καταφέρνουν να καλύψουν τη δυσοσμία. Άλλωστε, κάθε φορά που θα ξεφλουδίσουμε ένα μανταρίνι ή θα καθαρίσουμε κάποιο πορτοκάλι και λεμόνι για να φάμε ή να στύψουμε, είναι αδύνατο να μην αντιληφθούμε την ευχάριστη μυρωδιά που υπάρχει στο χώρο. Πολλές φορές, μάλιστα, ακόμη και αν κλείσετε τα μάτια και βρεθείτε σε κάποιο διπλανό δωμάτιο μπορείτε να καταλάβετε ποιο ακριβώς φρούτο είναι.

 

 

Ένα άλλο τρικ, στο οποίο πολλοί αναφέρονται πως έχει εκπληκτικά αποτελέσματα για τα βρωμερά μας παπούτσια, είναι να τα τοποθετήσουμε σε πλαστικές σακούλες και έπειτα στην κατάψυξη για μια νύχτα. Το δοκίμασα αλλά δεν έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος. Η έντονη μυρωδιά είχε υποχωρήσει αλλά και πάλι γινόταν αισθητή όταν πλησίαζες τη μύτη σου κοντά. Όμως εδώ μπορεί να ευθύνομαι και εγώ αφού δεν άφησα τα παπούτσια στην κατάψυξη όλο το βράδυ παρά μόνο ένα πεντάωρο. Προσοχή! Πριν φορέσουμε τα παπούτσια πρέπει να τα αφήσουμε πρώτα να έρθουν σε θερμοκρασία χώρου.

 

 


Μια ακόμα λύση που έχω δοκιμάσει είναι η χρήση ενός δεύτερου ζεύγους από πάτους. Αν, τώρα, αυτοί είναι και αντιβακτηριδιακοί τότε τα αποτελέσματα είναι ακόμη καλύτερα.
Με αυτόν τον τρόπο γλυτώνουμε και τα έξοδα της αγοράς ενός δεύτερου ζεύγους παπουτσιών, αν και η συγκεκριμένη κίνηση έχει  και άλλα οφέλη. Προσωπικά, έχω αγοράσει ένα απλό ζευγάρι πάτους με άρωμα χλωροφύλλης από το σούπερ μάρκετ, τους οποίους έκοψα και προσάρμοσα κατάλληλα, και κάθε δύο με τρεις μέρες αντικαθιστώ τους κανονικούς. Στο διαδίκτυο διάβασα και για ειδικούς, κατασκευασμένους πάτους από σανταλόξυλο, παρόλα αυτά και οι δικοί μου κάνουν καλή δουλειά!

 

Ένα κόλπο που, επίσης, χρησιμοποιώ όταν τα παπούτσια μου δεν είναι τόσο πολύ μουσκεμένα είναι να τα γεμίζω με φύλλα εφημερίδας. Η εφημερίδα έχει την ιδιότητα να απορροφά την υγρασία και είναι ένα τρικ που μπορούμε να το εφαρμόσουμε τις βροχερές μέρες που ο ήλιος δεν είναι αρκετός για να στεγνώσουν τα παπούτσια μας. Κάπου διάβασα ότι η άμμος για γάτες απορροφά εξίσου την υγρασία από το εσωτερικό των παπουτσιών. Κάποιοι έγραψαν πως γέμισαν μια παλιά κάλτσα με τη συγκεκριμένη άμμο και την έβαλαν στα μουσκεμένα υποδήματα, ωστόσο, δεν είχα τη δυνατότητα να δοκιμάσω αυτό το τρικ, μιας που δεν έχω γάτα.

 

 

Τέλος, αρκετοί αναφέρονταν στη χρήση παιδικού ταλκ, το οποίο έριχναν μέσα στα παπούτσια και έπειτα τα φορούσαν, αφού πρώτα τα είχαν ταρακουνήσει για να απλωθεί. Μπορεί το παιδικό ταλκ να απορροφά την υγρασία από τον πωπούλη των μικρών ταραχοποιών αλλά δεν θα το δοκίμαζα ποτέ φορώντας μετά τα παπούτσια μου. Ο λόγος είναι πως αν βραχούν, ο συνδυασμός νερού και ταλκ θα δημιουργήσει ένα είδος λάσπης το οποίο μόνο δυσφορία θα μας προκαλεί καθώς τρέχουμε. Αντί αυτού δοκίμασα κάποια φορά ειδικό σπρέι ποδιών, που είχα προηγουμένως αγοράσει από το φαρμακείο. Τα αποτελέσματα δεν ήταν άμεσα διότι παράλληλα με το σπρέι έπρεπε να φροντίζω και την υγιεινή των ποδιών μου, κάτι που άργησα λίγο να αντιληφθώ.

 

 

Μιλώντας, λοιπόν, για προσωπική υγιεινή των ποδιών, θεωρείται αυτονόητο πως αυτή θα πρέπει να γίνεται ταυτόχρονα με την φροντίδα των παπουτσιών μας. Διαφορετικά δημιουργούμε όλες τις προϋποθέσεις για την εμφάνιση μιας πολύ ενοχλητικής πάθησης των ποδιών που είναι γνωστή στους περισσότερους ως “μυκητίαση” στο πόδι ή αλλιώς “το πόδι του αθλητή”. Το ζεστό, υγρό και σκοτεινό περιβάλλον ενός βρεγμένου παπουτσιού βοηθά στην ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό ενός μύκητα που συνήθως προκαλεί κοκκινίλα, ερεθισμό και ξηρότητα στο δέρμα οδηγώντας σε φαγούρα και πληγές ανάμεσα στα δάχτυλα. Δε χρειάζεται, φυσικά, να σας πω ότι με τη συγκεκριμένη πάθηση θα έχουν πάρει μυρωδιά, άσχημη, και τα πόδια σας εκτός από τα παπούτσια σας, οπότε καλύτερα να μην τα βγάζετε αν επισκεφτείτε κάποιο ξένο σπίτι. Αυτό που εφαρμόζω είναι καλό πλύσιμο με μπόλικη σαπουνάδα. Έπειτα δεν φοράω κάλτσες και δεν χρησιμοποιώ παντόφλες για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να νιώσω τα πόδια μου στεγνά και δροσερά. Προσοχή! Καλό είναι αν έχετε τη συγκεκριμένη πάθηση να μην κυκλοφορείτε ξυπόλυτοι μέσα στο σπίτι και οπουδήποτε αλλού καθώς ο μύκητας αυτός μεταδίδεται με την απλή επαφή του δέρματος!

 

 

Περί βρωμερού ποδός και βρεγμένων παπουτσιών, λοιπόν, νομίζω πως έχουμε πει αρκετά ώστε να μην αρχίσετε να κοκκινίζετε αμήχανα όταν βγάζετε τα παπούτσια σας και ξαφνικά ρωτάει κάποιος “Ρε παιδιά, από πού ήρθε αυτή μπόχα;”.

                                           

Θεοχάρης Λεζπουρίδης    

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ