Μια συζήτηση με τον Ιωάννη Δαγκόγλου σχετικά με τις αιτίες του ξέφρενου ρυθμού των επιδόσεων και των ρεκόρ στο αγώνισμα του Μαραθωνίου!

Τα τελευταία 3-4 χρόνια, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας μοναδικής κούρσας, μιας αδιάκοπης μάχης με τον χρόνο, καθώς τα ρεκόρ στον Μαραθώνιο σπάνε ασταμάτητα. Από το ασύλληπτο 2.00.35 του αδικοχαμένου Κενυάτη Kelvin Kiptum το 2023, μέχρι την πρόσφατη επίδοση της επίσης Κενυάτισσας Ruth Chepngetich, με το εντυπωσιακό 2.09.57, όλα δείχνουν χρόνους πέρα από τα ανθρώπινα όρια, όπως τα νομίζαμε τουλάχιστον. Κοιτώντας τους πίνακες χρόνων για το 2023 (το 2024 “τρέχει” ακόμη), η μέση επίδοση των 20 κορυφαίων αντρών αθλητών είναι 2.03’.45”, ενώ ο 50ος καλύτερος αθλητής βρίσκεται στα 2.05’.38”. Για τις γυναίκες, η εικόνα είναι εξίσου συναρπαστική, με τον μέσο όρο των πρώτων 20 να αγγίζει το 2.17’.21”, ενώ η 50η αθλήτρια «πέφτει» στο πιο «ανθρώπινο» 2.22.’07. Οι αριθμοί αυτοί σκιαγραφούν μια νέα εποχή, όπου η ανθρώπινη αντοχή έχει φτάσει σε αδιανόητα στο παρελθόν σημεία. Είναι όμως μόνο θέμα ικανοτήτων; Ή μήπως το μυστικό κρύβεται στα περίφημα supershoes; Η επιστήμη της προπονητικής έχει προχωρήσει με άλματα, οι αθλητές συγκεντρώνονται στα πιο “εύφορα” για ταλέντα εδάφη, και το κίνητρο των χρηματικών επάθλων τραβάει τα ταλέντα σαν μαγνήτης. Πόσο ρόλο παίζουν στις μέρες μας οι μάνατζερ, που επιλέγουν αθλητές και διαμορφώνουν πορείες καριέρας; Σε τέτοια «καυτά» ζητήματα, μια συζήτηση με έναν ειδικό όπως ο καταξιωμένος προπονητής δρόμων αντοχής Ιωάννης Δαγκόγλου, γίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα!

 

 

 

[Advendure]: Γιάννη, είναι τελικά η ραγδαία βελτίωση του παγκόσμιου ρεκόρ μαραθωνίου σχεδόν αποκλειστικά παράγωγο της τεχνολογίας των παπουτσιών;

[Ιωάννης Δαγκόγλου]: Όχι. Σε καμία περίπτωση μία τέτοια πρόοδος στον μαραθώνιο τα τελευταία χρόνια δεν δικαιολογείται από την εξέλιξη της τεχνολογίας των παπουτσιών. Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες στον χώρο του αθλητικού παπουτσιού και ιματισμού έκαναν αγώνα δρόμου για το ποια θα βγάλει στο εμπόριο αυτά τα παπούτσια, προηγήθηκε η αμερικάνικη και στην αρχή ήταν οι αθλητές της που φάνηκαν να έχουν το πλεονέκτημα. Μετά όμως οι ισορροπίες άλλαξαν γιατί τα παπούτσια του ανταγωνιστή φαίνεται να είναι ακόμα καλύτερα! Αδημοσίευτες μελέτες δείχνουν βελτίωση στους ρυθμούς παγκοσμίων ρεκόρ της τάξεως του 1-2 λεπτών! Η χρήση των supershoes φυσικά και βοήθησε σημαντικά την εξέλιξη των ρεκόρ αλλά δεν πρέπει να παραβλέπονται άλλοι σημαντικοί παράγοντες, όπως η συστηματική παραμονή και προπόνηση στο υψόμετρο, η διαφορετική προπονητική προσέγγιση στην προπόνηση αντοχής και ειδικά στον μαραθώνιο, η βελτίωση των μεθόδων αποκατάστασης – ανάληψης, η εξέλιξη των συμπληρωμάτων με την δημιουργία νέων μορίων συνθετικών υδατανθράκων και την αύξηση της πρόσληψης της ποσότητας υδατανθράκων κατά την διάρκεια του αγώνα, η στοχευμένη προετοιμασία στην οργάνωση αγώνων με στόχο την βέλτιστη απόδοση των αθλητών, οι λαγοί στην κούρσα, η επιλεγμένη επίπεδη διαδρομή με τους αθλητές να έχουν περισσότερες αγωνιστικές ευκαιρίες.

 

[Advendure]: Η εξέλιξη της προπονητικής λοιπόν είναι ο βασικότερος παράγοντας της ξέφρενης κούρσας των επιδόσεων;

[Ιωάννης Δαγκόγλου]: Ναι. Η σύγχρονη προπονητική των δρόμων μεγάλων αποστάσεων είναι κατά την γνώμη μου ο σημαντικότερος παράγοντας στην εξέλιξη και βελτίωση των ρεκόρ. Η σύγχρονη προπονητική θέλει τους αθλητές να δίνουν μεγάλη σημασία στην προπόνηση δύναμης και στον συνδυασμό της προπόνησης δύναμης με εκείνον της αντοχής στην ίδια προπονητική μονάδα. Και η αλλαγή στην προπονητική φιλοσοφία φαίνεται από αυτή την προπόνηση δύναμης που δειλά δειλά εμφανίζεται σε δρομείς που την εξασκούν στο γυμναστήριο, ενώ είναι δεδομένη η αποκατάσταση τους με μασάζ και άλλα βοηθητικά μέσα. Επιπλέον η προπόνηση τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πιο γρήγορη, με νέα προπονητικά μοντέλα, όπως η προπόνηση polarised, τα οποία έχουν σηματοδοτήσει μια μεγάλη αλλαγή της προπονητικής φιλοσοφίας σε πιο γρήγορα προπονητικά ερεθίσματα και στην προσέγγιση προπόνησης και αγώνα με έναν πιο «επιθετικό» τρόπο σκέψης. Οι αθλητές προπονούνται περισσότερο σαν αθλητές των 10 χιλιομέτρων ή του ημιμαραθωνίου όσο αναφορά την προπόνηση, με έντονα κομμάτια επαναλήψεων και κάνοντας πολλά χιλιόμετρα σε ελεύθερο ρυθμό σε διαδρομές με μεγάλο υψόμετρο. Φαίνεται έτσι να φέρνουν καλύτερα αποτελέσματα από τις κλασσικές προπονήσεις τέμπο και επαναλήψεων σε ρυθμό μαραθωνίου! Κι όλα αυτά περιμένοντας να «ανέβουν» στον μαραθώνιο αθλητές όπως ο δρομέας της Ουγκάντα Joshua Cheptegei που το ατομικό του ρεκόρ στα 10 χιλιόμετρα στην πίστα πλησιάζει τα 26.00’’!

 

[Advendure]: Που εντοπίζονται οι καλύτεροι αθλητές αντοχής και ποιο το κίνητρο στις μέρες μας;

[Ιωάννης Δαγκόγλου]: Οι καλύτεροι αθλητές αντοχής στον κόσμο τρέχουν στους αγώνες εκτός σταδίου γιατί το οικονομικό κίνητρο είναι πολύ σημαντικό δέλεαρ, αφού τα πριμ είναι πολλαπλάσια από αυτά στους αγώνες στίβου και φυσικά τους αγώνες ορεινού τρεξίματος. Επιπλέον, στις μέρες μας οι αθλητές ασχολούνται κατευθείαν με τον μαραθώνιο και εξειδικεύονται σε αυτό το αγώνισμα χωρίς να ασχοληθούν με μικρότερες αποστάσεις, με αποτέλεσμα αυτό τους κάνει πιο έμπειρους και προσηλωμένους στον στόχο τους. Τα δε πριμ είναι σε αρκετά υψηλά επίπεδα αφού για παράδειγμα ο μαραθώνιος της Νέας Υόρκης δίνει στον πρώτο νικητή 100.000 δολάρια και ένα πολυτελές αυτοκίνητο! Ένας αθλητής όπως ο Κιπτσόγκε για να τρέξει σε έναν τέτοιο αγώνα παίρνει σαν πριμ συμμετοχής ακόμα και 300.000 δολάρια! Σε έναν μέτριου επιπέδου μαραθώνιο το πριμ για τον πρώτο αθλητή είναι περίπου 30.000 δολάρια.

 

[Advendure]: Οι μάνατζερ τι ρόλο παίζουν σε αυτές τις ξέφρενες βελτιώσεις των ρεκόρ και γενικότερα στους δρόμους αντοχής;

[Ιωάννης Δαγκόγλου]: Τα μεγαλύτερα γραφεία που έχουν σαν πελάτες τους τούς καλύτερους αθλητές του κόσμου έχουν δικά τους προπονητικά camp σε χώρες όπως η Κένυα, η Αιθιοπία, η Ουγκάντα και η Ερυθραία. Εκεί υπό την επίβλεψη κορυφαίων προπονητικών σε παγκόσμιο επίπεδο ( συνήθως Ευρωπαίων) γυμνάζονται σε ιδανικές προπονητικές συνθήκες, ενώ δεν εγκαταλείπουν την οικογένεια τους με ότι αυτό θα συνεπάγονταν για αυτούς . Αν βάλουμε την εξίσωση ότι έχουμε τους καλύτερους αθλητές του κόσμου, οι οποίοι γυμνάζονται στις καλύτερες δυνατές συνθήκες με τους καλύτερους προπονητές του κόσμου και επιλέγουν τους καλύτερους αγώνες για να πετύχουν το μέγιστο αποτέλεσμα, ενώ σαν κίνητρο έχουν ότι κυνηγώντας τα χρήματα του πριμ των πρώτων θέσεων θα λύσουν το οικονομικό πρόβλημα αυτών και των οικογενειών τους νομίζω ότι είναι πλέον ξεκάθαρο γιατί βλέπουμε τέτοια βελτίωση!

 

Δημήτρης Τρουπής

Δημήτρης Τρουπής

Κατάγεται από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας και ζει μόνιμα στην Πάτρα. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα του Adventure Zone από το 2009, ενώ μαζί με τον Τάκη Τσογκαράκη ίδρυσαν και "τρέχουν" το Advendure.  Το τρέξιμο στα μονοπάτια των βουνών και η μεταφορά εικόνων και συναισθημάτων μέσα από τα άρθρα του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του. Παθιάζεται με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος, υπεραντοχής και  περιπέτειας. Έχει πολλές συμμετοχές και διακρίσεις σε αγώνες ορεινού τρεξίματος όλων των αποστάσεων, με έμφαση στους αγώνες ultra trail.  Θεωρεί ότι το τρέξιμο και η πεζοπορία στη φύση είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου, μας φέρνει πιο κοντά σε αυτήν και μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο το περιβάλλον.

Συνέντευξη στην ET1:

https://www.youtube.com/watch?v=3iyn3QmFlyE

www.advendure.com

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ