
ADVENDURE is the leading web portal in Greece about Mountain Running, Adventure, Endurance and other Mountain Sports
info@advendure.com
«Πελάτες μου...», φώναζε ο αξέχαστος Θανάσης Βέγγος σε μια από τις εμβληματικές ταινίες του. Το ίδιο φαίνεται να βροντοφωνάζει και ο Lukas Furtenbach, επικεφαλής της Furtenbach Adventures, ο οποίος ετοιμάζεται τον Μάιο του 2025 να οδηγήσει μια ομάδα Βρετανών – αποτελούμενη από έναν πιλότο, δύο επιχειρηματίες και έναν υπουργό – σε μια ανάβαση στο Έβερεστ που, σύμφωνα με το πλάνο, θα διαρκέσει μόλις... μία εβδομάδα! Νέοι επίδοξοι Kilian Jornet ή Ueli Steck, ή μήπως κάτι τελείως διαφορετικό που έρχεται να ανατρέψει τα δεδομένα της ορειβασίας;
Ας δούμε πώς θα γίνει αυτό στην πράξη: Ο εξοπλισμός τους θα βρίσκεται ήδη στο Base Camp του Έβερεστ, μαζί με τον Lukas Furtenbach. Μόλις διαπιστωθεί ότι ανοίγει ένα "παράθυρο" στον καιρό, οι πελάτες του θα επιβιβαστούν σε πτήση από το Heathrow με προορισμό το Κατμαντού. Εκεί, θα κατευθυνθούν απευθείας σε μια προκαθορισμένη κλινική, όπου για 30 λεπτά, φορώντας μια μάσκα συνδεδεμένη με αναπνευστήρα, θα εισπνεύσουν ξένον – ένα ευγενές αέριο που συνήθως χρησιμοποιείται ως αναισθητικό αλλά και ως καύσιμο πυραύλων.
Το μείγμα του αερίου, που παρασκευάστηκε ειδικά από έναν Γερμανό γιατρό (ο οποίος πρώτος πρότεινε αυτή την ιδέα στον Furtenbach), θα τους προετοιμάσει (εγκλιματισμός) για την ανάβαση. Αμέσως μετά, η ομάδα θα πετάξει με ελικόπτερο προς τον βασικό καταυλισμό του Έβερεστ. Εκεί, θα έχουν στη διάθεσή τους μόλις δύο ώρες για να ετοιμαστούν και να συναντήσουν την ομάδα των έξι Σέρπα, που θα τους κουβαλούν (sorry .. συνοδεύουν).
Η ανάβαση προς την κορυφή θα ξεκινήσει άμεσα, με την υποστήριξη οξυγόνου και την πολύτιμη βοήθεια των Σέρπα, και αναμένεται να διαρκέσει τρεις ημέρες. Ακολουθεί μία ημέρα για την κατάβαση, και αν όλα κυλήσουν ομαλά, μέσα σε μία εβδομάδα θα έχουν επιστρέψει στα σπίτια τους. Φυσικά, ως θριαμβευτές, αφού θα έχουν πατήσει την κορυφή της "Στέγης του Κόσμου".
Το όλο εγχείρημα θα κοστίσει περίπου 141.000 ευρώ στον καθένα, αλλά εμπρός στα κάλλη (κορυφή) τι είναι ο πόνος (έξοδα) και μάλιστα για άτομα που δεν έχουν οικονομικό πρόβλημα, κάθε άλλο.
Η όλη υπόθεση αναμφίβολα σηκώνει συζήτηση σε πολλαπλά επίπεδα: Από πλευράς υγείας, σχετικά με τις πιθανές παρενέργειες, καθώς κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πώς θα αντιδράσει το σώμα των ατόμων αυτών σε τόσο υψηλά υψόμετρα, χωρίς να υπάρχει κοντά κάποια κλινική για άμεση παρέμβαση. Επίσης, υπάρχει το ζήτημα της χρήσης ουσιών (doping) που απαγορεύονται από την WADA από το 2014, όπως το ξένον, το οποίο ουσιαστικά ενισχύει δραστικά την παραγωγή ερυθροποιητίνης (EPO) στο σώμα. Αυτή η ορμόνη ρυθμίζει τα επίπεδα των ερυθρών αιμοσφαιρίων, επιτρέποντας τη γρηγορότερη αύξησή τους χωρίς την ανάγκη παραδοσιακού εγκλιματισμού ή χρήσης συνθετικών εκδοχών της ορμόνης. Ωστόσο, το πιο αμφιλεγόμενο κομμάτι παραμένει το ηθικό ζήτημα που εγείρει όλη αυτή η πρακτική.
O Lukas Furtenbach στην κορυφή του Έβερεστ την Άνοιξη του 2024. Photo copyright: Furtenbach Adventures
Ο Furtenbach, βέβαια, δεν είναι καινούργιος στο θέμα "ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε", καθώς τα τελευταία χρόνια έχει εξειδικευτεί στις "αστραπιαίες αποστολές". Οι τριών εβδομάδων αναβάσεις που πραγματοποιεί χρησιμοποιούν υποξική προπόνηση πριν από το ταξίδι και την πιο εξελιγμένη τεχνολογία κατά τη διάρκεια της ανάβασης. Η υποξική προπόνηση σε ειδικούς θαλάμους και διαδρόμους είναι κοινή στους αθλητές αντοχής, αλλά με το ξένον το πάει πλέον σε άλλο επίπεδο. Άραγε ο λόγος είναι ότι πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το παράθυρο που του δίνει η εποχή των αναβάσεων στο Έβερεστ (ή και άλλες 8άρες), μεταφέροντας όσο το δυνατόν περισσότερους πελάτες σε μικρότερο χρόνο, με το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος; Θα ήταν λογικό να το υποθέσουμε, έτσι δεν είναι;
Ο ίδιος, βέβαια, υποστηρίζει ότι το κάνει αυτό για να αποτρέψει πιθανό πνευμονικό και εγκεφαλικό οίδημα, όπως κάθε άλλη μέθοδος εγκλιματισμού, και όχι για να ενισχύσει την απόδοση. Σε δηλώσεις του στο Explorersweb, επισημαίνει ότι ο κύριος στόχος είναι η αύξηση της ασφάλειας, καθώς καλύτερος εγκλιματισμός σημαίνει καλύτερη πρόληψη της ασθένειας υψομέτρου, ενώ λιγότερος χρόνος έκθεσης στο βουνό συνεπάγεται ασφαλέστερη αποστολή. Όπως τονίζει: “Αν κάποιοι είναι αντίθετοι σε αυτό, τότε είναι αντίθετοι στη βελτίωση της ασφάλειας στο βουνό”.
Όσο αφορά το θέmα του doping, ο Αυστριακός οδηγός λέει ότι η ορειβασία δεν είναι οργανωμένο άθλημα, άρα δεν δέχεται ότι υπάρχει θέμα ντοπαρίσματος.
Η χρήση απαγορευμένων ουσιών στην ορειβασία δεν είναι κάτι καινούργιο φυσικά. Υπάρχουν φήμες για χρήση EPO για πάνω από μία δεκαετία. Ορειβάτες παίρνουν διάφορα χάπια πριν καν εμφανίσουν συμπτώματα των ασθενειών για τις οποίες συνήθως συνταγογραφούνται αυτά τα φάρμακα. Άλλοι ορειβάτες κάνουν ενέσεις δεξαμεθαζόνης, ενός φαρμάκου έκτακτης ανάγκης που χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις οξείας ασθένειας υψομέτρου, όχι για να σώσουν τη ζωή τους, αλλά για να συνεχίσουν την ανάβαση στην κορυφή. Ορμόνες όπως η τεστοστερόνη φέρεται ότι έχουν χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις για την ενίσχυση της απόδοσης. Όλες αυτές οι φήμες, φυσικά, μοιράζονται ανεπίσημα. Επίσημα υπάρχουν μόνο οι φωτογραφίες κορυφής στα social media. Πάντως, ο ίδιος ο Furtenbach έχει δοκιμάσει με επιτυχία τη μέθοδο αυτή στην ανάβαση του στα Aconcaqua, Everest και Lhotse.
Το θέμα έσκασε σαν βόμβα στο χώρο της ορειβασίας και οι αντιδράσεις είναι έντονες. Αν το πείραμα (γιατί περί πειράματος πρόκειται) πετύχει, ίσως ανοίξει την όρεξη όχι μόνο στις εταιρείες που ειδικεύονται στις οργανωμένες αναβάσεις, αλλά και σε άλλους πλούσιους που, προφανώς, έχουν βαρεθεί τη ζωή τους και επιζητούν τέτοιες "κατακτήσεις".
Το ζήτημα είναι ότι η ορειβασία ασκεί τεράστια γοητεία, κυρίως επειδή ενσωματώνει έντονα τα στοιχεία της περιπέτειας και του κινδύνου. Ωστόσο, αυτό που παρατηρούμε να εξελίσσεται μέσω αυτής και άλλων, λιγότερο εντυπωσιακών μεθόδων, είναι ότι σταδιακά αφαιρείται αυτό το χαρακτηριστικό της περιπέτειας, αλλοιώνοντας την ουσία της ορειβασίας.
Άρα, αν αφαιρέσουμε όλα τα υπόλοιπα από την εξίσωση (υγεία, doping κτλ…) πλήττεται κυρίως το πνεύμα και η φιλοσοφία της ορειβασίας και αυτό είναι μια πολύ άσχημη εξέλιξη.
Δημήτρης Τρουπής
Με πληροφορίες από: Financial Times, Explorersweb
Κατάγεται από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας και ζει μόνιμα στην Πάτρα. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα του Adventure Zone από το 2009, ενώ μαζί με τον Τάκη Τσογκαράκη ίδρυσαν και "τρέχουν" το Advendure. Το τρέξιμο στα μονοπάτια των βουνών και η μεταφορά εικόνων και συναισθημάτων μέσα από τα άρθρα του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του. Παθιάζεται με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος, υπεραντοχής και περιπέτειας. Έχει πολλές συμμετοχές και διακρίσεις σε αγώνες ορεινού τρεξίματος όλων των αποστάσεων, με έμφαση στους αγώνες ultra trail. Θεωρεί ότι το τρέξιμο και η πεζοπορία στη φύση είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου, μας φέρνει πιο κοντά σε αυτήν και μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο το περιβάλλον.
Συνέντευξη στην ET1:
https://www.youtube.com/watch?v=3iyn3QmFlyE
Podcast "Γιατί Τρέχουμε" - s2 #09"
https://www.youtube.com/watch?v=2LTrKZ8PyWc
www.advendure.com