Είναι εντυπωσιακό το πώς χρησιμοποιήθηκε η δύναμη του διαδικτύου, του twitter αλλά και των διαφόρων μορφών πλατφόρμας ζωντανής κάλυψης (π.χ. το CoveritLive liveblogging platform που χρησιμοποιούμε και εμείς για τις ζωντανές καλύψεις, όπως π.χ. του Σπάρταθλου και του Rodopi Advendurun 100 miler)  για να δώσει “ζωή και έντονο σασπένς” σε ένα δρομικό αγώνισμα που δεν έχει την ταχύτητα και την αλλαγή καταστάσεων που έχουν μικρότεροι σε μήκος αγώνες, ούτε μπορεί να καλυφθεί εύκολα και χωρίς μεγάλο κόστος με συμβατικές μεθόδους. Οι αγώνες ultra-trail βοηθήθηκαν λοιπόν σημαντικά από τις νέες τεχνολογίες, αλλά ισχύει φυσικά και το αντίθετο. Πολλά αθλητικά web-sites (μέσα σε αυτά και το Advendure) αναγκάστηκαν να αναβαθμίσουν την υποδομή τους, να χρησιμοποιήσουν εξελιγμένα εργαλεία και να φιλοξενήσουν καταπληκτικά άρθρα εμπειριών από αθλητές που βίωσαν το μεγαλείο ενός αγώνα υπεραπόστασης σε κάποιο βουνό της Ελλάδας ή του εξωτερικού.

Είναι προφανές ότι τα media δεν θα ενδιαφέρονταν για τους αγώνες ultra-trail αν δεν υπήρχαν κάποια χαρακτηριστικά που τους κάνουν να ξεχωρίζουν από τους μικρότερους αγώνες ορεινού τρεξίματος. Ζούμε σε μια εποχή τρομερής ποσότητας πληροφόρησης όπου όλο και λιγότερα πράγματα μπορεί να εντυπωσιάσουν τον απλό θεατή. Μια υπερπροσπάθεια σε αγώνα υπεραπόστασης, ένα μεγάλο ρεκόρ, ή οι αντίξοες συνθήκες αυτών των αγώνων (καιρός, κακουχίες, χασίματα, πάλη με τον εσωτερικό μας κόσμο αλλά και τον πόνο) μετά από δεκάδες ώρες στο βουνό είναι κάτι extreme και ίσως επικό για έναν απλό άνθρωπο ή δρομέα που απλά τρέχει στο πάρκο ή στο στάδιο. Δημιουργεί έντονα συναισθήματα και αυτό είναι κάτι που “γράφει” πολύ στον ψυχισμό του μέσου ανθρώπου της εποχής μας, ακριβώς γιατί του λείπει το συναίσθημα στην καθημερινότητα του. Τα media το αντιλήφθηκαν γρήγορα αυτό, και εστιάζουν πλέον σε τέτοιας μορφής αγώνες, τουλάχιστον πολύ περισσότερο από τους μικρότερους αγώνες βουνού.

Τα ultra-trail τραβάνε κυρίως ανθρώπους που θέλουν να κάνουν κάτι εντελώς διαφορετικό, κάτι πρωτότυπο. Ανθρώπους της περιπέτειας και μιας ζωής που είναι συνήθως “συνδεμένη” με την φύση. Πολλές φορές αυτοί οι άνθρωποι έχουν την θέληση αλλά και την ικανότητα να γράψουν ή γενικά να μεταδώσουν με διάφορους τρόπους την εμπειρία που έζησαν και αυτό συντελεί καθοριστικά στην έκρηξη της παρουσίας τέτοιων μεγάλων αγώνων στα media. Άλλωστε, διαχρονικά στα ατομικά κυρίως αθλήματα οι πραγματικά μεγάλες ιστορίες δεν είχαν να κάνουν με την νίκη ενός αθλητή σε βάρος κάποιου άλλου, αλλά με την υπέρβαση και τον θρίαμβο του ανθρώπου απέναντι στα όρια του.

Σαφώς η ταχύτητα που έχουν οι μικρότερης απόστασης αγώνες είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό, αλλά δεν μπορεί να ξεπεράσει την ιστορία πίσω από μια υπερπροσπάθεια ενός αγώνα π.χ. 100 μιλίων. Είναι κάτι παρόμοιο με την διαφορά που πάντα υπήρχε π.χ. μεταξύ των αγώνων της ασφάλτου και του βουνού. Στην άσφαλτο ο αθλητής ξεκινάει από μικρούς αγώνες και συνήθως φτάνει στον Μαραθώνιο, όπου στις περισσότερες των περιπτώσεων σταματάει και προσπαθεί να βελτιώσει την ταχύτητα του. Στο βουνό, η απόσταση είναι αυτή που κυνηγάνε πλέον οι περισσότεροι αθλητές. Όλο και μακρύτερα, όλο και πιο δύσκολα με πολλές ώρες στα μονοπάτια. Το μέγεθος του αγώνα δημιουργεί ιστορία και η ιστορία ξεδιπλώνεται σε άρθρα εμπνευσμένα και χαρισματικά που τραβάνε την προσοχή των media σε μεγάλο βαθμό.

Επιπρόσθετα δεν μπορεί κάθε αθλητής να αποκτήσει ταχύτητα. Χρειάζεται ταλέντο και υποδομή, που την έχουν λίγοι αθλητές. Μπορεί όμως, εμπνευσμένος από τις ιστορίες και τα βίντεο των ultra-trail αγώνων να προσπαθήσει με πολύ δουλειά, αφοσίωση και προπόνηση να χτίσει αντοχή, επιμονή και πνευματική κατάσταση τέτοια που να μπει με καλές πιθανότητες σε αγώνες τέτοιου μεγέθους. Κατά συνέπεια, οι ιστορίες αυτές κερδίζουν χώρο στα media και τα media με την σειρά τους “σπρώχνουν” –με την δημοσίευση τους - αθλητές στα ultra-trail, γιατί σε αυτά νιώθουν ότι έχουν την δυνατότητα να προσπαθήσουν να επιτύχουν κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, διαφορετικό και δύσκολο στην ζωή τους.

Είναι μια αμφίδρομη σχέση που ανατροφοδοτείται και φουντώνει συνεχώς.

Μια σχέση πάθους!

Δημήτρης Τρουπής
Photo ©: lifeisxtragreat.blogspot.com, trailrunningspain.wordpress.com