[Advendure]: Πάνο, κοιτάζοντας τα αποτελέσματα στο Advendure, είδαμε ότι είσαι από τους πολύ παλιούς στο ορεινό τρέξιμο, μια πορεία που ξεκίνησε από τον Olympus Marathon το 2005, αλλά επίσης με μια ιδιαίτερη προσέγγιση στο outdoor, όπως φαίνεται από τα brands και τη φιλοσοφία πίσω από το born to run. Δώσε μας κάποια στοιχεία για σένα, την εταιρεία και την ιστορία της, ώστε να σε “μάθουμε” λίγο περισσότερο.

[Πάνος Αλεξάκος]: Αν και με πας πολλά χρόνια πίσω, θυμάμαι ότι μοίραζαν κάποιου είδους διαφημιστικά φυλλάδια στην είσοδο του Καλλιμάρμαρου όταν πηγαίναμε να επιβιβαστούμε στα λεωφορεία για να μας πάνε στον Μαραθώνα για να ξεκινήσουμε την κλασσική διαδρομή του Μαραθωνίου 2005. Ήταν η πρώτη διοργάνωση του Olympus Marathon και για εμένα μια πρόκληση από την οποία δεν θα μπορούσα να λείψω. Είχα τρέξει μερικούς μικρότερους αγώνες βουνού όταν σπούδαζα στην Αμερική αλλά ποτέ μια τέτοια απόσταση στο βουνό.

Είμαι γεννημένος στην Αθήνα και από πολύ μικρή ηλικία αγάπησα την φύση και το βουνό. Μέναμε στην Γλυφάδα και η πρόσβαση στον Υμηττό ήταν εύκολη. Εκεί για πρώτη φορά γνώρισα την αίσθηση της ελευθερίας που μόνο τα βουνά μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις και όπως είπε ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς στον Δωδεκάλογο του γύφτου:

“Όσα βουνά και αν ανεβείτε,

απ᾽ τις κορφές τους θ᾽ αγναντεύετε άλλες κορφές

ψηλότερες, μιαν άλλη πλάση ξελογιάστρα

και στη κορφή σα φτάσετε την κατάψηλη,

πάλε θα καταλάβετε πως βρίσκεστε

σαν πρώτα κάτω απ᾽όλα τ᾽άστρα”

Έχω καταγωγή από την Λακωνική Μάνη, έναν τόπο με τον οποίο εγώ και η οικογένεια μου είμαστε πάρα πολύ δεμένοι. Μπορεί να μην έχει πολύ ψηλά βουνά (αν και κατεβαίνοντας προς Μάνη υπάρχει και ο Ταύγετος…) αλλά έχει καταπληκτικά μονοπάτια που σου προσφέρουν μαγικές εμπειρίες και εικόνες.

Την επιχείρηση την οραματίστηκα πρώτη φορά τον Αύγουστο του 2008 (ενώ δούλευα σαν ιδιωτικός υπάλληλος) αλλά ήταν το καλοκαίρι του 2018 που μου δόθηκε η ευκαιρία να πραγματοποιήσω το όνειρο μου. Την πρώτη χρονιά ξεκινήσαμε κάνοντας μόνο ηλεκτρονικές πωλήσεις και αντιπροσωπεύαμε στην Ελλάδα μόνο την Tailwind Nutrition. Μετά την συμμετοχή μας στη έκθεση του Μαραθώνιου της Αθήνας την ίδια χρονιά, καταλάβαμε ότι ο κόσμος είχε “όρεξη” για ποιοτικά αλλά ψαγμένα προϊόντα και ήταν ξεκάθαρο ότι έλειπε από τον χώρο ένα κατάστημα με εξειδίκευση στις μεγάλες αποστάσεις, στο skilled running, στο clean eating και στο minimalist running.

Τότε πήραμε την απόφαση μαζί με την οικογένεια μου - ξέχασα να αναφέρω ότι είμαστε οικογενειακή επιχείρηση (εγώ η γυναίκα μου και οι δύο κόρες μου, όλοι βοηθάνε αλλά η Χριστίνα είναι συνήθως στο κατάστημα ενώ εγώ ταξιδεύω είτε σε εκθέσεις είτε για να συναντήσω προμηθευτές), να εγκαινιάσουμε το Born To Run, φανερά επηρεασμένος από το ομώνυμο best seller βιβλίο του Christopher McDougal.

Σε αυτό το σημείο να αναφέρω ότι δεν μας θεωρώ Outdoor επιχείρηση για τον απλό λόγο ότι η γκάμα των προϊόντων μας είναι ιδιαίτερα εξειδικευμένη και όχι το ίδιο ευρεία με τις γκάμες των αμιγώς Outdoor επιχειρήσεων/καταστημάτων. Είμαστε και θα παραμείνουμε εστιασμένοι σε αυτό που ανέφερα παραπάνω, βρίσκουμε ψαγμένα προϊόντα για κάθε είδους περιπέτεια στη φύση και το λεγόμενο adventure running, το skilled running, τη «καθαρή» διατροφή και τη minimalist φιλοσοφία.

[Advendure]: Θα μείνουμε στο θέμα “φιλοσοφία” του Outdoor, αφού είσαι οπαδός του μινιμαλιστικού τρεξίματος και αυτό φαίνεται ιδιαίτερα και από τα brands που φέρνεις στο born to run. Θα μας μιλήσεις λίγο περισσότερο για αυτό το θέμα;

[Πάνος Αλεξάκος]: Ευχαρίστως! Το τρέξιμο πιστεύω ότι διυλίζει τη ζωή στα βασικά της στοιχεία και αυτό έχω την εντύπωση ότι είναι μια ιδιαίτερα πολύτιμη εμπειρία, ειδικά στην εποχή που η ζωή έχει γίνει εξαιρετικά περίπλοκη. Όταν τρέχω, όλα φαίνονται πιο απλά και πιο ξεκάθαρα. Ζεις για τη στιγμή και όλα αποκτούν νόημα, είναι μια πολύ ῞καθαρή῞ εμπειρία. Η φιλοσοφία μου για το τρέξιμο και ακόμη και για τη ζωή είναι να χρησιμοποιώ μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Ειδικά σε θέματα εξοπλισμού, το κύριο κομμάτι (του εξοπλισμού) που έχεις ως δρομέας παραμένει το παπούτσι. Είναι το σημείο επαφής ανάμεσα σε εσένα και τη γη και αν μπορείς να το κάνεις όσο πιο φυσικό γίνεται, ενισχύει την εμπειρία του τρεξίματος (ειδικά) του τρεξίματος στα μονοπάτια, όσο τεχνικά και αν είναι. Επειδή τελικά αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη δεξιότητα, την καλύτερη αίσθηση του εδάφους, μεγαλύτερο έλεγχο των πατημάτων και γενικότερα μιλώντας καλύτερο έλεγχο του τρεξίματος και λιγότερους τραυματισμούς.

Τα μίνιμαλ παπούτσια δεν είναι πανάκεια. Ένα μινιμαλιστικό παπούτσι δεν σε κάνει αυτόματα πιο επιδέξιο δρομέα. Σε αναγκάζει να γίνεις πιο «ικανός» δρομέας, απλοποιώντας τη ζωή σου, βοηθώντας στην εστίαση των σημαντικών και όχι των επιφανειακών πραγμάτων της ζωής. Πολύ απλά μιλώντας, βοηθάει να επανεκτιμήσει κάποιος το τρέξιμο ως τη βασική πρωταρχική εμπειρία που μπορείς να βρεις στη ζωή.

Ωστόσο, η υιοθέτηση αυτής της μινιμαλιστικής φιλοσοφίας έχει προκαλέσει πολύ συζήτηση και διαμάχη. Ενώ θεωρώ ότι τα επιστημονικά στοιχεία για το “ξυπόλητο” τρέξιμο σχετικά με την πρόληψη τραυματισμών και τη βελτίωση της απόδοσης είναι σε μεγάλο βαθμό ασαφή και στερούνται σημαντικής αιτιότητας, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα πράγματα που σχετίζονται με το τρέξιμο, θεωρώ και τα υποδήματα μέρος του πειραματισμού μου ώστε να αποφασίσω βάσει προσωπικής εμπειρίας και ατομικές προτιμήσεις, και όχι απαραίτητα βάσει μιας γενικευμένης θεωρίας.

Γιατί επέλεξα να τρέχω με μινιμαλιστικά “παπούτσια”; Σίγουρα το γεγονός ότι δεν βλέπω τον εαυτό μου ως φανατικό οπαδό κανενός δόγματος. Μου αρέσει να εξισορροπώ τις πρακτικές απαιτήσεις του εδάφους που προτιμώ (απότομα, βραχώδη, ριζώδη μονοπάτια) με τις πιο αισθητικές απαιτήσεις της απλούστερης δυνατής προσέγγισης στο τρέξιμο στα βουνά. Τα σανδάλια Luna που φοράω στα βουνά μου παρέχουν την απαραίτητη προστασία, ενώ παράλληλα ευθυγραμμίζονται με τις βασικές μινιμαλιστικές αρχές σχεδιασμού μιας ενδιάμεσης σόλας χαμηλού προφίλ και μηδενικού drop μεταξύ της φτέρνας και του μπροστινού ποδιού.

Ως δρομείς, τα πόδια μας είναι αυτά που μας κρατούν συνδεδεμένους με τη Γη και προσφέρουν σημαντική οπτική και ιδιοδεκτική ανατροφοδότηση, η οποία καθιστά τη δομή και το σχέδιο του παπουτσιού στο πόδι μας απαραίτητα για τη διαμόρφωση της εμπειρίας μας με το περιβάλλον έδαφος. Φορώντας ένα παπούτσι που εξαλείφει τα περιττά χαρακτηριστικά επιτρέπω στο πόδι μου να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά, αποδοτικά και φυσικά, ενώ μεταφέρω ελεύθερα τις ιδιοδεκτικές πληροφορίες στο υπόλοιπο σώμα και μυαλό μου.

Τα μίνιμαλ υποδήματα ενισχύουν μια αυξημένη αίσθηση της θέσης του σώματός μου στο χώρο και της θέσης του σε σχέση με το τεχνικά δύσκολο έδαφος. Αυτού του είδους η επίγνωση βρίσκεται στη βάση κάθε δεξιοτεχνικής κίνησης που κάνουμε ως αθλητές και η αθλητικότητα που απαιτεί το τρέξιμο σε μεταβλητό έδαφος είναι πιθανώς η ουσιαστική διαφορά μεταξύ ενός δρομέα μονοπατιού/ορεινού δρομέα και του παραδοσιακού αθλητή δρόμου που δραστηριοποιείται κυρίως σε ευθύ επίπεδο κίνησης.

Οι αλλαγές στη «φόρμα» μου που προέρχονται από αυτό το «ξυπόλητο τρέξιμο»—πάτημα στο μέσο του ποδιού, γρήγοροι, ελαφρύτεροι βηματισμοί κάτω από το κέντρο βάρους μου. όρθια στάση—όλα μεταφράζονται σε βελτιωμένη απόδοση κατά τη διάρκεια του τρεξίματος στα βουνά.

Αλλά, για μένα, αυτό που τελικά σημαίνει αυτού του είδους η φιλοσοφία είναι η αισθητή κιναισθητική εμπειρία της γρήγορης και αποτελεσματικής κίνησης μέσα σε ένα φυσικό τοπίο.

Είναι αυτού του είδους το «ήθος» το κίνητρο μου για να μειώσω τον εξοπλισμό μου —συμπεριλαμβανομένων των παπουτσιών μου— στα απολύτως απαραίτητα. Αυτή η μινιμαλιστική φιλοσοφία, συνδυάζεται καλύτερα με τη συνολική μου άποψη για τη ζωή: Απλοποιώ, και κυρίως, επιδιώκω την αγνότητα της εμπειρίας.

Όσον αφορά τις μάρκες που φέρνουμε στο Born To Run, αντιπροσωπεύουν αυτή την φιλοσοφία, και είναι προϊόντα που δοκιμάζουμε πρωταρχικά εμείς οι ίδιοι στις “περιπέτειες” μας, πριν τα προτείνουμε στους πελάτες μας. Πάρα πολλά από αυτά τα απορρίπτουμε είτε γιατί δεν κάνουν αυτό που λένε, επειδή είναι γεμάτα ουσίες που ούτε καν μπορούμε να τις προφέρουμε, είτε επειδή δεν είναι φιλικά προς το περιβάλλον, και επειδή δεν ασπάζονται τις αρχές μας.

Στα διατροφικά προϊόντα, μέγιστη σημασία για εμένα έχει να είναι καθαρά από τεχνικές/χημικές ουσίες, να είναι vegetarian ή vegan, και όσο το δυνατόν πιο κοντά σε κάτι που θα φτιάχναμε μόνοι μας στην κουζίνα του σπιτιού μας.

Στα παπούτσια, το αδιαπραγμάτευτο είναι το φαρδύ toe box, ώστε το πόδι μες το παπούτσι να διατηρεί την φυσική του μορφή. Το λεγόμενο drop (διαφορά ύψους μεταξύ μύτης του παπουτσιού και φτέρνας) είναι επίσης σημαντικό αλλά λιγότερο απ᾽ ότι το toe box. Είναι επιθυμητό να είναι από 6 χιλιοστά και κάτω ώστε να επιτρέπει στο πόδι την όσο δυνατόν πιο φυσική κίνηση, ώστε το πόδι να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά, αποδοτικά και φυσικά για να μεταδίδει καλύτερα ιδιοδεκτικές πληροφορίες στο σώμα και το νου.

Στα ρούχα, μας ενδιαφέρει να είναι τεχνικά, ελαφριά, να στεγνώνουν γρήγορα, να κουβαλιούνται σε ζώνη ή γιλέκο, να έχουν διάρκεια, να είναι φιλικά προς το περιβάλλον και οι παραγωγοί τους να σέβονται τις βασικές αρχές των νόμων κατά της παιδικής εργασίας. Στα αξεσουάρ, πολλά από όσα έχω αναφέρει παραπάνω, με κύριο μέλημα την αποτελεσματικότητα και την χρήση φυσικών υλικών.

[Advendure]: Ποιες δραστηριότητες outdoor καλύπτουν τα brand της εταιρείας και με ποια λογική τα επέλεξες; Σε ποιες κατηγορίες αθλητών και ανθρώπων του outdoor απευθύνονται; Τι είναι αυτό που τα κάνει να ξεχωρίζουν κατά τη γνώμη σου;

[Πάνος Αλεξάκος]: Καλύπτουν όλες τις δραστηριότητες που κατατάσσονται σαν “adventure”, είτε πρόκειται για πολύωρη πεζοπορία στη φύση, είτε για κάποιον αγώνα trail running, για πολύωρες προπονήσεις και αγώνες δρόμου, ποδηλασία, και με ότι γενικά είναι απαραίτητο σε «αθλητές, αθλήτριες, weekend warriors» που θέλουν να σπρώξουν τα όρια που προσπαθεί να τους επιβάλει το μυαλό τους. Αυτό που τα κάνει να ξεχωρίζουν είναι ότι είναι σχεδιασμένα με βάσει τις ανάγκες του μέσου αθλητή και όχι ενός ελίτ αθλητή που οι ανάγκες του είναι τελείως διαφορετικές. Είναι αξιοπερίεργο ότι για παράδειγμα σε ένα αγώνα Μαραθωνίου ή ένα αγώνα ultra, οι λεγόμενοι ελίτ είναι μετρημένοι στα δάκτυλα και όμως όλοι θέλουν να μάθουν τι τζελάκι παίρνουν ή τι παπούτσια φοράνε πιστεύοντας ότι μπορούν να βελτιώσουν αν τους μιμηθούν τις επιδόσεις τους και ξεχνώντας ότι ανεξάρτητα με τι θα φάει ή τι θα φορέσει αυτός (ο ελίτ) αθλητής θα διαπρέψει λόγω των φυσικών ικανοτήτων του ενώ η συνδρομή όλων των υπολοίπων θα είναι πολύ μικρή.

[Advendure]: Τι ήταν αυτό που σε επηρέασε περισσότερο σαν αντίληψη στη δημιουργία και την συνέχεια του born to run;

[Πάνος Αλεξάκος]: Σε μέγιστο βαθμό το ομώνυμο βιβλίο του McDougal!

Ήθελα να προσφέρω προϊόντα τα οποία εγώ είχα χρησιμοποιήσει και με είχαν πραγματικά βοηθήσει να έχω θετικές εμπειρίες στους αγώνες που είχα τρέξει. Παραπάνω με ρώτησες για το θέμα “φιλοσοφία” που για εμένα έπαιξε πάρα πολύ βασικό ρόλο. Φιλοσοφία όχι μόνο των μινιμαλιστ υποδημάτων όπως τα σανδάλια Luna που κατασκευάζει ο Barefoot Ted, ένας από τους κεντρικούς χαρακτήρες του βιβλίου Born To Run, που μετά την γνωριμία του με τους Tarahumara Ινδιάνους πειραματίστηκε με τα σανδάλια που φορούσαν και κατέληξε στη σημερινή μορφή τους. Αλλά και φιλοσοφία που όσο και αμφιλεγόμενη και αν ακουστεί έχει να κάνει με το clean eating (άλλο μεγάλο θέμα, αλλά σε περιληπτική μορφή για εμένα σημαίνει χρησιμοποιούμε οργανικά προϊόντα, που προέρχονται από παραγωγούς που βρίσκονται κοντά στις μονάδες παραγωγής, π.χ. η Tailwind Nutrition για το προϊόν Recovery που περιέχει ηλεκτρολύτες και πρωτεΐνη για αποκατάσταση, προμηθεύεται το καστανό ρύζι για την πρωτεΐνη από παραγωγό που βρίσκεται λιγότερο από 100 χλμ. μακριά από τον χώρο παρασκευής τους), πρόληψη και αποκατάσταση καθώς και διατήρηση της κινητικότητας/ευκινησίας ώστε να έχουμε διάρκεια στο άθλημα που αγαπάμε.

[Advendure]: Όπως διαπιστώσαμε και στην expo του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας, κατά την επίσκεψη μας στο περίπτερο σας, έχετε μια ευρεία γκάμα προϊόντων και υπηρεσιών με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Δώσε μας μια γενική εικόνα των brand της born to run, ώστε να καταλάβουμε τι μπορούμε να βρούμε σαν εξοπλισμό, ανάλογα και με το outdoor άθλημα που μας αρέσει.

[Πάνος Αλεξάκος]: Θα αναφέρω μερικά από τα προϊόντα που θεωρώ «ναυαρχίδες», το Tailwind Nutrition Endurance Fuel & Tailwind Nutrition Recovery, Τα γιλέκα και οι ζώνες της Naked, τα σανδάλια Luna, τα αξεσουάρ αποκατάστασης Addaday, τα λιπαντικά Squirrels Nut Butter, οι Ιαπωνικές κάλτσες toe socks Yamatune & Knitido (μπορεί άλλες μάρκες να έχουν μεγαλύτερη και καλύτερη επιλογή χρωμάτων όμως οι Ιάπωνες που γνωρίζουμε ότι είναι μάστερ των μεγάλων αποστάσεων και της υψηλής ποιότητας, έχουν δώσει βάσει στην απόδοση και την πρόληψη), τα τεχνικά ρούχα Τ8 που είναι σχεδιασμένα από δύο αδέλφια mountain runners και οι οποίοι έχουν εξελίξει τα προϊόντα τους μέσα από τις δικές τους εμπειρίες, τα βούτυρα ξηρών καρπών Trail Butter, τις μπάρες και τα βούτυρα ξηρών καρπών της Resilient Nutrition που προμηθεύει τα προϊόντα της σε adventurers ανά τον κόσμο, τα ζελεδάκια και τις μπάρες της Skratch, τα προϊόντα αποκατάστασης Naboso & Toe Spacers, και πολλά άλλα.

[Advendure]: Που μπορούμε να βρούμε τα προϊόντα σας; Διαδικτυακά έχετε παρουσία και σε ποια μέσα;

[Πάνος Αλεξάκος]: Τα προϊόντα μπορεί κάποιος να τα προμηθευτεί ηλεκτρονικά από το borntorun.gr, tailwindnutrition.gr και από το φυσικό κατάστημα μας που βρίσκεται στην οδό Αγησιλἄου 36, Γλυφάδα.

[Advendure]: Έχετε αναπτύξει κάποια χορηγική δραστηριότητα, όσο αφορά αθλητές outdoor και events ανά την Ελλάδα; Τι αναζητάτε όσο αφορά τη φιλοσοφία αθλητών και events ώστε να συνεργαστείτε; Κάποιες σκέψεις στον τομέα αυτό για το μέλλον;

[Πάνος Αλεξάκος]: Ναι, έχουμε πολύ επιλεκτικά στηρίξει και αθλητές και αγώνες και events του χώρου. Στην Ελλάδα έχω την εντύπωση ότι οι χορηγίες (είτε αθλητών είτε events) δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί όπως πρέπει. Οι αθλητές πρέπει να αναπτύξουν ακόμη μεγαλύτερη αντίληψη περί του χορηγού και τι ακριβώς αντιπροσωπεύει. Έχω την εντύπωση ότι ακόμη δίνεται μεγάλη σημασία στο να αποκτήσω χορηγό και ας είναι όποιος να είναι. Αν η μάρκα δεν είναι «ευθυγραμμισμένη» με αυτό που πρεσβεύει ο αθλητής (και το αντίστροφο) τότε τι νόημα έχει η χορηγία; Το ίδιο και τα events, πολλές φορές οι διοργανωτές πέφτουν στην «παγίδα» να τραβήξουν όσους περισσότερους χορηγούς μπορούν και τότε ο χορηγός και η μάρκα χάνεται…Νομίζω ότι χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη το θέμα των χορηγιών αλλά πάντα είμαστε ανοικτοί σε προτάσεις.

[Advendure]: Φαίνεται ότι για το born to run η βιωσιμότητα, η φιλικότητα προς το περιβάλλον και η επιστροφή στις ρίζες όσο αφορά τον εξοπλισμό και τον τρόπο άθλησης είναι βασικό στοιχείο της κουλτούρας του. Είναι έτσι; Πόσο ρόλο παίζουν όλα αυτά στην επιλογή ενός brand για να το φέρετε στην ελληνική αγορά. Δώσε μας κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα προμηθευτών που έχουν σημαντική παρουσία στο outdoor.

[Πάνος Αλεξάκος]: Έχεις απόλυτο δίκιο! Παίζουν πρωταρχικό ρόλο όλα αυτά. Διαφορετικά θα γίνουμε ένα “me too” κατάστημα που θα επισκέπτεται ο πελάτης χωρίς να μπορεί να βρει την εξειδίκευση που ψάχνει. Έχουμε πολλούς πελάτες που έχουν έλθει μετά από αγώνες και μας δείχνουν περήφανα μαύρα νύχια ή δάκτυλα ποδιών χωρίς νύχια, που κουτσαίνουν από κάποιο τραυματισμό – και οι δυο αυτές κατηγορίες το πρώτο πράγμα που θα σκεφτούν ότι φταίει θα είναι τα παπούτσια, το οποίο δεν είναι απαραίτητο (αλλά πολύ πιθανό). Αν ο πωλητής δεν έχει ο ίδιος εμπειρία τι μπορεί να προκάλεσε το πρόβλημα και πώς ξεπερνιέται κάτι τέτοιο, πώς θα συμβουλέψει τον πελάτη; Μετά ακολουθούν αυτοί που μας λένε ότι δεν τερμάτισαν τον αγώνα λόγω στομαχικών διαταραχών – με την κουβέντα σου λένε ότι δεν πίνουν νερό καθόλου (ή όχι αρκετό), ότι δεν τρώνε επειδή φοβούνται τις γαστρεντερικές διαταραχές - που για εμένα είναι απαράδεκτο στις μέρες μας να έχεις την αντίληψη ότι δεν χρειάζεσαι νερό ή φαγητό στις πολύωρες προπονήσεις και αγώνες, αυτό δεν σε κάνει πιο σκληρό, αυτό που καταφέρνεις είναι να μεγιστοποιείς τον χρόνο που χρειάζεται το σώμα σου για αποκατάσταση και το ρίσκο να μην τερματίσεις κάποιον αγώνα. Μετά είναι αυτοί που θα ξοδέψουν ένα σκασμό χρήματα σε παπούτσια (επειδή τα φοράει ένας ελίτ αθλητής) ή σε κάποιο ρούχο αλλά θα λυπηθούν να δώσουν 15 – 20 Ευρώ για κάλτσες (toe socks) που θα τους λύσουν τα προβλήματα τριβών και όσα προβλήματα προκαλούν οι τριβές (π.χ. φουσκάλες, κάλους, νύχια, κλπ.) ή 25 Ευρώ για ένα Τ8 εσώρουχο που θα τους λύσει κάθε ζήτημα τριβών ανάμεσα στους μηρούς (μπούτια). Αν δεν μιλήσεις με τον πελάτη, να καταλάβεις τι έχει συμβεί και τι έχει προκαλέσει το ζήτημα, πώς θα τον συμβουλεύσεις σε προσωπικό επίπεδο; Έχω επενδύσει στην απόκτηση γνώσεων για την κινησιολογία, την αποκατάσταση και τα πόδια με πιστοποιήσεις από τις Black Roll, Original Strength και Functional Foot.

[Advendure]: Σαν εταιρεία που δραστηριοποιείται στο outdoor, θα σου κάνω μια κλασσική ερώτηση. Η περίοδος της πανδημίας έδωσε μια ώθηση στο κομμάτι του outdoor, με την έννοια ότι περισσότεροι άνθρωποι “ανακάλυψαν” τις δραστηριότητες στη φύση. Το βλέπεις και εσύ αυτό; Σε ποιους τομείς του outdoor βλέπεις να γίνεται περισσότερο;

[Πάνος Αλεξάκος]: Ναι, έτσι είναι, λιγότερο θα έλεγα στο τρέξιμο και πολύ περισσότερο στην ποδηλασία. Πολύς κόσμος ξέφυγε με την άσκηση στο βουνό, κυρίως μέσω της πεζοπορίας και του mountain biking. Το τρέξιμο είχε αναπτυχθεί αρκετά και πριν την πανδημία αλλά σίγουρα βοήθησε πολλούς δρομείς να «μάθουν» το τρέξιμο στο βουνό.

[Advendure]: Πάνο, τι να περιμένουμε από την born to run στο άμεσο μέλλον αλλά και μακροχρόνια. Υπάρχει κάτι καινούργιο στα σκαριά, μιας και μόλις γύρισες και από μεγάλα ταξίδια στο εξωτερικό;

[Πάνος Αλεξάκος]: Η οικογένεια μου με περιγράφει σαν «μαμούνι»…πάντα ψάχνω για το επόμενο προϊόν αλλά δεν γίνεται να επιλέξεις συνεργάτες και να ξεκινήσεις συνεργασίες εξ αποστάσεως. Για αυτό και ταξιδεύω παντού, γνωρίζω τους προμηθευτές και πιάνω τα προϊόντα στα χέρια μου επειδή πολλές φορές αλλιώς φαίνεται ένα προϊόν σε φωτογραφία και αλλιώς είναι στην πραγματική του μορφή. Μόλις παραλάβαμε τις toe socks Yamatune (Ιαπωνικές), τους φακούς κεφαλής Milestone Headlamps (και αυτοί Ιαπωνικοί) και ξεκινάμε και μια καινούργια συνεργασία με μια Ισπανική εταιρεία που ειδικεύεται στον χώρο του adventure running (δεν αναφέρομαι στην NNormal που είναι ήδη μέρος της γκάμας μας).

Δημήτρης Τρουπής