Η τελευταία παράσταση - Ένα συναισθηματικό "ταξίδι" με την Ασημίνα Συλαίου με ευκαιρία το φετινό επετειακό και τελευταίο Ziria Race to the Sky!

Δέκα χρόνια σχεδόν πέρασαν από την στιγμή που τα μονοπάτια της Ζήρειας - του βουνού των αρχέγονων μύθων, του Ερμή και του Πάνα – φιλοξένησαν για πρώτη φορά αθλητές ορεινού τρεξίματος. Το Ziria Race to the Sky είναι από τους πρωτοπόρους και ιστορικούς αγώνες στην χώρα μας και σίγουρα θα μας λείψει πολύ, αφού η φετινή δέκατη και επετειακή διοργάνωση θα είναι η τελευταία. Πολλές όμορφες στιγμές, συγκινήσεις, χαρές και λύπες, σπουδαίους αθλητές, φίλους και εθελοντές  φιλοξένησε αυτό το πανέμορφο βουνό σε αυτή την δεκαετία. Όλο αυτό το κουβάρι αναμνήσεων ξεδιπλώνει με την σημερινή της αποκλειστική συνέντευξη στο Advendure η ψυχή της διοργάνωσης, Ασημίνα Συλαίου, αλλά μας μιλάει και για την απόφαση της να είναι φέτος η τελευταία χρονιά, για τα δικά της σχέδια, αλλά φυσικά και για το μέλλον του ορεινού τρεξίματος όπως το βλέπει μέσα από την πολύ έμπειρη ματιά της.

 

 

[Advendure]: 10η χρονιά φέτος για το Ziria Race to the Sky και σίγουρα μια δεκαετία διοργανώσεων αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο. Θα θέλαμε να κάνεις μια σύντομη αναδρομή σε αυτά τα δέκα χρόνια και να μας θυμίσεις ανθρώπους και καταστάσεις που σημάδεψαν έναν αγώνα που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ορεινού τρεξίματος στη χώρα μας.

[Ασημίνα Συλαίου]: Τι μου θύμησες τώρα....εκείνη την πρώτη συζήτηση μαζί με τον φίλο-συνεργάτη και συναθλητή στο Παρανέστι, για την διοργάνωση ενός αγώνα δικού μας στη μακρινή τότε και άγνωστη  Ζήρεια. Για την επιλογή ανάμεσα σε δύο χωριά που θα μπορούσαμε να διοργανώσουμε τον αγώνα. Την πρώτη φορά που έφτασα στο σημείο μου...το “σημείο της Μίνας” όπως έμεινε και αντίκρυσα για πρώτη φορά την Ζήρεια και την μεγαλοπρέπεια της!!

Την ιστορική εκείνη πρώτη σηματοδότηση, που το βουνό μου φαινόταν ΤΕΡΑΣΤΙΟ, ΑΠΟΚΟΣΜΟ, ΞΕΝΟ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ μαζί. Τις ατελείωτες ώρες μοναξιάς σηματοδοτώντας ένα μονοπάτι που ήταν σχεδόν απάτητο στα περισσότερα σημεία του. Θυμάμαι έντονα κάποια στιγμή ανηφορίζοντας το μονοπάτι από τον ΕΟΣ Κορίνθου, που παντού στην Ελλάδα είχε λιακάδα και εκεί άρχισε να χιονίζει, παίρναμε τηλέφωνο τους δικούς μας ανθρώπους και φίλους και γελάγαμε με την απότομη αλλαγή του καιρού.

Αξέχαστος βέβαια θα μου μείνει και εκείνος ο πρώτος αγώνας που ακυρώθηκε, αφού στα ψηλά της διαδρομής έριχνε χαλάζι και κεραυνούς. Φτάνοντας στον τερματισμό μόνο τέσσερεις  αθλητές, αφού μόνο αυτούς δεν πρόλαβε ο καιρός.

Στην προσπάθεια μας να φέρουμε ξένους αθλητές και να τον εντάξουμε στο καλεντάρι του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Skyrunning. Πράγμα που καταφέραμε και πετύχαμε και έτσι η Ζήρεια να είναι και ο πρώτος Ελληνικός αγώνας σε διοργάνωση Παγκοσμίου πρωταθλήματος. Και φυσικά δεν ξεχνάμε τους ξένους αθλητές που ήρθαν και για πρώτη φορά και έτρεξαν σε Ελληνικά Βουνά!

Σίγουρα λοιπόν αυτόν που θυμάμαι έντονα είναι τον άνθρωπο που “χρωστάω” αυτόν τον αγώνα. Έντονα συναισθήματα, ακόμα εντονότερες καταστάσεις, πότε αστείες και πότε πραγματικά δύσκολες.

Κατά καιρούς βέβαια, πάντα υπήρχαν φίλοι που βοηθούσαν να πραγματοποιηθεί αυτός ο αγώνας.  Φίλοι και συνεργάτες που σίγουρα κάτι έδωσαν μα και “πήραν”, τόσο από τον αγώνα και τις δυσκολίες του, όσο και από την εμπειρία τους για να προχωρήσουν σε κάτι παραπέρα....

 

 

[Advendure]: Θυμάμαι ότι αμέσως μετά την περσινή χρονιά – παρότι ήταν ιδιαίτερα πετυχημένη – έκανες σκέψεις να μην συνεχίσεις τη διοργάνωση. Πως προέκυψε αυτό και τι ήταν εκείνο που σε έκανε να αλλάξεις άποψη και να συνεχίσεις;

[Ασημίνα Συλαίου]: Ο κύκλος κλείνει!

Η Ζήρεια είναι ένα πολύ δύσκολο βουνό! Σε θέμα τερέν και καιρικών συνθηκών. Χρειάζεται πολλά “χέρια” και πολλούς εθελοντές, πολλές ώρες και μέρες προετοιμασίας των μονοπατιών. Πολύ δουλειά back-office  με τις συμμετοχές, το τρέξιμο για εύρεση χορηγών, τις εκάστοτε άδειες που χρειάζονται κάθε χρόνο, την επικοινωνία μέσα από τα ΜΜΕ και όλα αυτά με μόνο ένα άτομο.... είναι πια πολύ δύσκολο. Χρειάζεται εθελοντές σε όλα αυτά! Οι φίλοι που κάθε χρόνο έρχονται να με βοηθήσουν  είναι πάντα σημαντικοί και πολύτιμοι. Αλλά πια χρειάζεται μια ομάδα ανθρώπων που να έχουν το ίδιο όραμα και να εργάζονται όλο το χρόνο για τον αγώνα!!

Ο κύκλος κλείνει!! Φέτος ο αγώνας γιορτάζει τα 10α γενέθλια του και οφείλω να κλείσω τον κύκλο έχοντας πια κάνει ότι καλύτερο για τον αγώνα, την περιοχή και εμένα την ίδια. Θα είναι ο τελευταίος αγώνας στη Ζήρεια.

 

 

[Advendure]: Για να “αντέξει” μια διοργάνωση μια δεκαετία και μάλιστα σε ένα πλαίσιο έντονου συναγωνισμού με άλλες 200+ αγώνες ορεινού τρεξίματος κάθε χρονιά στη χώρα μας, σίγουρα έχει κάποια πολύ δυνατά στοιχεία. Μέσα από δέκα χρόνια εμπειρίας στα μονοπάτια της Ζήριας, με καλές και άσχημες στιγμές, ποια είναι αυτά που κάνουν τον αγώνα ελκυστικό;

[Ασημίνα Συλαίου]: Το σίγουρο είναι ότι όλοι καταλαβαίνουν ότι για μένα είναι  ένα μεγάλο και διαφορετικό πάρτι για τους φίλους μου.  Παλιούς και νέους κάθε φορά. Νομίζω ότι όλοι έχουν ταυτίσει την Ζήρεια με μένα … Αλλά ας σοβαρευτούμε λίγο, το σημαντικότερο νομίζω είναι η δυσκολία που έχει αυτός ο αγώνας σε πολλά επίπεδα, π.χ υψομετρικά σε σχετικά λίγα χιλιόμετρα, δύσκολο τερέν, απρόοπτες και έντονες καιρικές συνθήκες, αλλαγές τοπίου πολύ γρήγορα και μια ψηλή κορυφή σε μόλις 9 χιλιόμετρα από την εκκίνηση. Βέβαια να μην ξεχνάμε ότι η Γκούρα, όπου είναι και η εκκίνηση του αγώνα απέχει  μόλις 2 ώρες από την Αθήνα, που σημαίνει ότι και αυθημερόν κάποιος μπορεί να έρθει να τρέξει, και το απόγευμα να επιστρέψει στην Πρωτεύουσα. Επίσης ως ομάδα σκυτάλης μπορεί κάποιος αθλητής να πραγματοποιήσει τον πρώτο του δύσκολο αγώνα σε υψόμετρο και ανάλογα δύσκολο τερέν.

 

 

[Advendure]: Στις 9 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί η φετινή διοργάνωση, μετά από ένα χειμώνα που δείχνει να είναι βαρύς όσο αφορά την χιονόπτωση. Αν και είναι λίγο νωρίς ακόμη, θα πατήσουμε χιόνι φέτος στις κορφές και τα οροπέδια της Ζήριας;

[Ασημίνα Συλαίου]: Το σίγουρο είναι ότι εγώ φέτος θα “ταλαιπωρηθώ” πολύ στη σηματοδότηση της διαδρομής....διότι μέχρι σήμερα το χιόνι είναι πάρα πολύ από τα 1.500 μέτρα υψόμετρο και πάνω. Ακόμα δεν γνωρίζω σε κάποια σημεία από που θα περάσω την διαδρομή λόγο χιονιού και επίσης που και αν θα αλλάξουν κάποιοι σταθμοί. Όσες φορές έχω ανέβει στα ψηλά έχω βρει διαφορετικά μονοπάτια που θα μπορούσαν να σηματοδοτηθούν.  Επίσης στο ωραιότερο κομμάτι της διαδρομής, την “Φλαμπουρίτσα”, έχει πάρα πολύ νερό με αποτέλεσμα κάποιες φορές να αναγκάζομαι να φτιάχνω αυτοσχέδιες γέφυρες για να περάσω. Καταλαβαίνεις δηλαδή φέτος Δημήτρη ότι για μένα και όποιος έρθει για παρέα, θα είναι πραγματικά πρόκληση η φετινή σηματοδότηση.  Όσο αφορά τώρα για την ημέρα του αγώνα και τους αθλητές, πραγματικά τους ζηλεύω! Όχι μόνο θα πατήσουν χιόνι, αλλά πιστεύω ότι και το Γέτι των βουνών θα συναντήσουν στην κορυφή και νεράιδες θα βρουν μέσα στη Φλαμπουρίτσα ... πάρτε φωτογραφικές μηχανές και απαθανατίστε τις στιγμές!

Οι τελευταίες μέρες του Μαΐου θα δείξουν πολλά! Θα τα ξαναπούμε μέχρι τότε σίγουρα...

 

 

[Advendure]: Πότε ξεκινούν επίσημα οι εγγραφές για το Ziria Race to the Sky και από που;

[Ασημίνα Συλαίου]: Οι εγγραφές του αγώνα έχουν ανοίξει ηλεκτρονικά μέσα από το site www.zccr.gr και σε συνεργασία με τα ακόλουθα καταστήματα οι αθλητές μπορούν να πραγματοποιήσουν τις εγγραφές τους ή να δηλωθούν για το αυθημερόν πούλμαν .

 

  • Macron Store Athens Παύλου Μπακογιάννη & Ξάνθης 1, Μεταμόρφωση Αττικής Τηλ:2108000148
  • Runner Store & more / Golden Hall Λεωφ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι, 2106811770
  • Pulce 100 Χαριλάου Τρικούπη 151, Νέα Ερυθραία, Τηλ: 2106203155, 2106203148
  • OutRun Μαρίνα Φλόίσβου, Παλαιό Φάληρο, Τηλ 2110122824
  • Pilabox Ηρακλείτου 94, Πάτημα Χαλανδρίου Τηλ: 2106615758
  • Bike Point Corinthos Λεωφόρος Ιωνίας 3 Κόρινθος Τηλ: 2741027995

 

 

[Advendure]: Θα ήθελες να μας αναφέρεις κάποιους ανθρώπους που στάθηκαν πραγματικά δίπλα σου σε αυτά τα 10 χρόνια του αγώνα;

[Ασημίνα Συλαίου]: Καταρχήν οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Δήμαρχο Σπύρο Σταματόπουλο, που από την πρώτη χρονιά, πρίν 10 χρόνια,  στήριξε την ιδέα να γίνει ένας τέτοιος αγώνας στην Ορεινή Κορινθία, μια εποχή που τότε αναπτυσσόταν το άθλημα του Ορεινού Τρεξίματος και πολύ κόσμος δεν ήξερε καν τι ήταν. Όμως εκείνος έβλεπε και βλέπει μπροστά, στηρίζει τον τόπο του και τον τουρισμό γενικότερα, όπως και τους κύριους Σπύρο Κουτρέτση, Παναγιώτη Φιακά και Βλάσση  Καραδήμα που έχουν διατελέσει Αντιδήμαρχοι όλα αυτά τα χρόνια. Τους κατοίκους της Γκούρας και όλου του Φενεού, τους εκάστοτε χορηγούς κάθε χρονιάς, βέβαια τους πολλούς καλούς φίλους που κάθε χρόνο ξοδεύουν το χρόνο τους για να με βοηθήσουν και φυσικά όλους εκείνους που με στήριξαν με κάθε τρόπο και κάθε χρόνο έτσι ώστε να κλείσει αυτός ο αγώνας μια δεκαετία.

 

 

[Advendure]: Ας αφήσουμε για λίγο την Ζήρια κι ας πάμε στην … Ασημίνα. Από την έντονη αθλητική ζωή σε υψηλό επίπεδο και την τεχνική διεύθυνση σημαντικών αγώνων ορεινού τρεξίματος, σε βρίσκουμε στην Medicore και την Wrap, σε ένα τελείως διαφορετικό ρόλο. Κράτησες όμως τον αγώνα της Ζήριας αλλά και τον ημιμαραθώνιο αγώνα ασφάλτου στη Στυμφαλία. Που σε βρίσκουμε σαν δραστηριότητες και φιλοσοφία αυτή την περίοδο;

[Ασημίνα Συλαίου]: Ήταν δύο χρόνια με πολύ έντονο το στοιχείο των αλλαγών σε γενικότερο επίπεδο στη ζωή μου. Αθλητικά είχα “κρεμάσει” τα παπούτσια μου στον αγώνα του Ποικίλου, αλλά το μικρόβιο του αθλητισμού, του ανταγωνισμού και της ικανοποίησης που σου προσφέρει μια πρώτη θέση δεν με άφηνε να ησυχάσω έτσι εύκολα. Όμως στη ζωή πρέπει να μάθουμε να κλείνουμε τους κύκλους για να μπορέσει να ανοίξει ο επόμενος. Για μένα λοιπόν ο αθλητικός κύκλος των βουνών αγωνιστικά έκλεισε, προπονητικά βέβαια δεν κλείνει ποτέ, πάντα γυμνάζομαι, σε διαφορετικό επίπεδο πια και περισσότερο για την υγεία μου και για την γενικότερη φυσική μου κατάσταση.

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά. Ο αγωνιστικός κύκλος έχει κλείσει, η Ζήρεια κλείνει, η Στυμφαλία παραμένει και μόλις άνοιξε τις εγγραφές της, όπου μαζί με την Κυρία Λάια, υπεύθυνη του Μουσείου, υλοποιούμε μια διαφορετική προσέγγιση του επισκέπτη προς το Μουσείο περιβάλλοντος και της ευρύτερης περιοχής. Φέτος πρέπει να ομολογήσω ότι όσοι φίλοι δρομικοί έρθουν στον αγώνα, θα απολαύσουν μια γεμάτη από νερό λίμνη, αποτέλεσμα των συχνών βροχοπτώσεων των τελευταίων μηνών.

 Όσο αφορά τώρα το επαγγελματικό κομμάτι, ένας νέος κύκλος αυτός της “WRAP” έχει ανοίξει εδώ και δύο χρόνια, όπου τον στηρίζω από την πρώτη στιγμή που ήταν ακόμα μια απλή ιδέα. Χαρούμενη και πολυάσχολη πια,  για την δημιουργία μιας νέας και πρωτοποριακής ιδέας, καθημερινά κάνουμε σχέδια και οργανώνουμε τα επόμενα βήματα μας, για την ανάδειξη της Ελληνικής αυτής εταιρείας. Έχοντας λοιπόν στο μυαλό μας την καινοτομία του χαλκού στην μικροίνα της πλέξης, καταφέραμε να δημιουργήσουμε νέα προϊόντα με το Brand “WRAP” . Ως βάση στην αρχή ήταν το γυναικείο και το ανδρικό εσώρουχο με επένδυση στην ευαίσθητη περιοχή, για καθημερινή χρήση και καλύτερη υγιεινή, στη συνέχεια ήρθε μια σειρά προϊόντων με φανέλες ανδρικές και γυναικείες (κορμάκια) και έπειτα κολλάν για όλες τις δραστηριότητες της γυναίκας και  το Homewear . Σημαντικό στοιχείο όλης αυτής της προσπάθειας παίζουν τα ελληνικά νήματα, η ελληνική βαφή, πλέξη και ραφή. Όπως καταλαβαίνεις όλα έχουν σαν αρχή, μέση και τέλος την Ελλάδα και απαιτούν την προσοχή τον αμέριστο χρόνο όλης της ομάδας που βρίσκεται πίσω από την ανάδειξη της WRAP.

Η φιλοσοφία λοιπόν είναι ότι : Η ζωή είναι σαν ένα τόπι υφάσματος. Για να δεις όλο το μοτίβο… πρέπει να το ξετυλίξεις! Και εγώ αυτό προσπαθώ να κάνω, να ξετυλίξω όλο το τόπι της ζωής μου και φτάνοντας στο τέλος να απολαύσω το μοτίβο που ζωγράφισα....και το ζωγραφίζω με όμορφα χρώματα!!

 

 

[Advendure]: Επετειακή η 10η φετινή διοργάνωση του Ziria Race to the Sky, δίνει πάτημα για καινούργια σχέδια και project. Άλλωστε η ευρύτερη περιοχή προσφέρεται για σπουδαία πράγματα όσο αφορά το ορεινό τρέξιμο και όχι μόνο. Υπάρχει κάποιο νέο project σαν σκέψη για το μέλλον;

[Ασημίνα Συλαίου]: ΙΔΩΜΕΝ.....

 

[Advendure]: Η εμπειρία σου είναι σίγουρα πολύ μεγάλη, τόσο σαν αθλήτρια όσο και σαν διοργανώτρια και τεχνική διευθύντρια αγώνων ορεινού τρεξίματος. Το άθλημα έχει σίγουρα γιγαντωθεί και στην χώρα μας, με όσα θετικά αλλά και παθογένειες φέρνει αυτό. Τι γεύση σου αφήνει όλη αυτή η εξέλιξη και πώς βλέπεις την πορεία του τα επόμενα χρόνια; Ποια θετικά και ποια αρνητικά έχεις εντοπίσει με την μεγάλη σου εμπειρία και τριβή με το χώρο;

[Ασημίνα Συλαίου]: Σίγουρα πρέπει να μπει κάποιο “πλαίσιο” σε όλο αυτό το γιγάντιο που αφορά πια το ορεινό τρέξιμο, δίχως όμως να αφήνει απ΄έξω τον απλό αθλούμενο της εποχής που επιθυμεί μόνο να ξεσκάσει στη φύση, να αλλάξει παραστάσεις, να πάρει μια απόσταση από τα προβλήματα του.  Με ευχαριστεί ιδιαίτερα που κάθε γωνιά πλέον της Ελλάδας έχει και τον δικό του αγώνα, αυτό λέγεται ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ!! Όπου κάποτε, στην αρχή των αγώνων βουνού, είχαν γραφτεί πάρα πολλά και πόσο ωφέλιμο είναι για κάθε τόπο. Η εκάστοτε λοιπόν κοινωνίες, Δήμοι κλπ θα πρέπει να δουν με άλλο μάτι και πιο σφαιρικά τι όφελος θα έχουν στον μέλλον από έναν αγώνα και να μην μένουν στη στιγμή του αγώνα! Είμαστε βέβαια σε καλό δρόμο αλλά δεν αρκεί αυτό, πράξεις χρειάζονται και προσωπική δουλειά από όλους μας.

Το ορεινό μέλλον θα δείξει ...και όχι μόνο

Σας ευχαριστώ πολύ!

 

[Advendure]: Εμείς σε ευχαριστούμε Ασημίνα και δίνουμε ραντεβού την Κυριακή 9 Ιουνίου για τον επετειακό και τελευταίο Ziria Race to the Sky!

 

Δημήτρης Τρουπής

Δημήτρης Τρουπής

Κατάγεται από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας και ζει μόνιμα στην Πάτρα. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα του Adventure Zone από το 2009, ενώ μαζί με τον Τάκη Τσογκαράκη ίδρυσαν και "τρέχουν" το Advendure.  Το τρέξιμο στα μονοπάτια των βουνών και η μεταφορά εικόνων και συναισθημάτων μέσα από τα άρθρα του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του. Παθιάζεται με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος, υπεραντοχής και  περιπέτειας. Έχει πολλές συμμετοχές και διακρίσεις σε αγώνες ορεινού τρεξίματος όλων των αποστάσεων, με έμφαση στους αγώνες ultra trail.  Θεωρεί ότι το τρέξιμο και η πεζοπορία στη φύση είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου, μας φέρνει πιο κοντά σε αυτήν και μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο το περιβάλλον.

www.advendure.com

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ