ADVENDURE is the leading web portal in Greece about Mountain Running, Adventure, Endurance and other Mountain Sports
info@advendure.com
Συνεχίζουμε την μηνιαία γνωριμία μας με τα “Πρόσωπα της Salewa” και μετά τον Δημήτρη Δεσποινιάδη του Ιουνίου, ο Ιούλιος ανήκει στον Φώτη Θεοχάρη, τον οποίο σίγουρα τον έχετε γνωρίσει μέσα από τις «σελίδες» του Advendure, από τα άρθρα αποστολών του σε όλο τον πλανήτη. Παθιασμένος με οτιδήποτε που βρίσκεται «εκεί έξω», όταν δεν μας προστατεύει μιας και επαγγέλλεται αστυνομικός, σίγουρα θα είναι σε κάποιο βουνό της Γης. Ανάμεσα στα πολύ αξιοσημείωτα που έχει καταφέρει είναι η πρώτη ελληνική ανάβαση στο Kangchenjunga (8.586m), η ανάβαση στο Ama Dablam (6.812m), η πρώτη ελληνική ανάβαση στο Spantik (7.027m) ενώ είχε το κουράγιο στο Project #SmileClimb να ανέβει σε 113 ορεινά συγκροτήματα με υψόμετρο πάνω από 1.500m. Μέσα από την συζήτηση μας ξεδιπλώνει την φιλοσοφία του για τα βουνά, στιγμές δύσκολες, αλλά και εμβληματικές από τις περιπέτειες του, τη σχέση του με την Salewa και τους συναθλητές και φίλους του, ενώ μας δίνει στοιχεία για το καινούργιο του project, που είναι αρκετά φιλόδοξο. Λέγεται: "Αγγίζοντας τις ψηλότερες κορυφές της Ευρώπης" και περιλαμβάνει την ανάβαση μέχρι το τέλος του 2025 στο ψηλότερο σημείο 50 Ευρωπαϊκών κρατών και κρατιδίων, με τη μετακίνηση σε όλες τις χώρες να γίνεται με μέσα βιώσιμης κινητικότητας!
[Advendure]: Πώς ξεκίνησες την επαφή σου με το outdoor (ορειβασία, trekking); Τι σε ενέπνευσε να ξεκινήσεις;
[Φώτης Θεοχάρης]: Η επαφή μου με το βουνό ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία μιας και κατάγομαι από την Ορεινή Ευρυτανία. Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου στο χωριό Βίνιανη μεγάλωνα αντικρίζοντας τα βουνά τριγύρω. Αυτές οι εικόνες γύρω μου μου έλειπαν, όταν η οικογένεια μου αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στην Αθήνα. Αναζήτησα σύντομα λοιπόν τρόπους για να έρθω κοντά στη φύση και το βουνό. Έπαιξαν ρόλο βέβαια και οι παρέες στην εφηβική μου ηλικία και αργότερα, όταν πλέον ήξερα τι ήθελα αποφάσισα να πηγαίνω σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο στο βουνό φτιάχνοντας μια παρέα με φίλους, γνωστούς αλλά και άγνωστο κόσμο που μπορεί να ήθελαν απλά να ακολουθήσουν. Πέρασα και από τις σχολές σε Συλλόγους Ορειβασίας για να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και να μάθω να ακολουθώ τις καλές πρακτικές τόσο στο περπάτημα όσο και στην αναρρίχηση και έκτοτε έχω κάνει πάρα πολλά χιλιόμετρα και έχω ανέβει πάρα πολλά βουνά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Trekking στην Παταγονία!
[Advendure]: Ποια ήταν η πιο αξέχαστη περιπέτεια / αποστολή / εμπειρία σου μέχρι στιγμής και τι αποτύπωμα άφησε μέσα σου;
[Φώτης Θεοχάρης]: Στις εξορμήσεις στα βουνά, είτε πρόκειται για μια ολόκληρη ορειβατική αποστολή, είτε μια απλή μονοήμερη εκδρομή, μπορεί να συμβούν απίστευτα πράγματα, θετικά ή αρνητικά περιστατικά. Θα αναφέρω μια αξέχαστη εμπειρία σε βουνό με θετικό πρόσημο, πίσω στο 2022, στην ορειβατική μου συμμετοχή στο Ama Dablam (6.812m) στο Νεπάλ.
Η αποστολή διήρκησε σχεδόν ένα μήνα, μετρώντας από τη στιγμή που έφυγα από το σπίτι μου (μιας και έχω πει ότι μια αποστολή αρχίζει με την αναχώρησή μου από το σπίτι και τελειώνει με την επιστροφή μου εκεί). Θυμάμαι ότι όλα πήγαιναν σύμφωνα με το πρόγραμμα και τίποτα αναπάντεχο δεν είχε συμβεί. Εξελισσόταν κυριολεκτικά τόσο τέλεια το πρόγραμμα, χωρίς να έχει συμβεί η παραμικρή αστοχία.
Η οργάνωση της ορειβατικής αποστολής από το υπεύθυνο γραφείο, η οργάνωση άλλων πραγμάτων από πλευράς μου, οι άνθρωποι- ορειβάτες με τους οποίους συνεργάστηκα, οι συνθήκες που επικρατούσαν στο βουνό και ο καιρός ήταν φοβερά καλά για την εποχή (Φθινόπωρο). Ήταν ένα όνειρο ζωής να καταφέρω να ανέβω και να κατέβω με ασφάλεια την κορυφή του Ama Dablam. Θυμάμαι υπήρχαν κάποιοι ορειβάτες που επειδή φοβόντουσαν να κατέβουν το συγκεκριμένο βουνό, ζητούσαν να τους παραλάβει ελικόπτερο από τις υψηλότερες κατασκηνώσεις, αφού προηγουμένως είχαν δημοσιεύσει στα κοινωνικά τους δίκτυα ότι ανέβηκαν.
Αξέχαστη θα μου μείνει η βραδιά ανάβασης στην κορυφή. Κατά τη διάρκεια του summit push βρισκόμουν στη Κατασκήνωση 2 (6.100m) προσπαθώντας να κοιμηθώ μέσα στην σκηνή, η οποία ήταν τοπoθετημένη σε ένα πολύ άβολο πατάρι βράχου, κάνοντας με να νιώθω σαν το φακίρη. Όπως πήγε να με πάρει ο ύπνος, ήρθε ένα οδηγός μιας άλλης ομάδας και μας ζήτησε να μπει μέσα στην σκηνή μαζί με τον πελάτη του. Ο πελάτης, ήταν ένας κύριος γύρω στα 55 που είχε πάθει ελαφριά κρυοπαγήματα στα δάχτυλα των χεριών. Είχε ξεκινήσει αργά το απόγευμα από την Κατασκήνωση 1 (5.890m) για να έρθει στην Κατασκήνωση 2 (λάθος του οδηγού και του ίδιου όπως αποδείχτηκε - kαλό είναι να ξεκινάμε νωρίς την δραστηριότητα μας ώστε να έχουμε το χρόνο και το φως της ημέρας, που σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά να έχουμε χρόνο για την επιστροφή μας ή ακόμη και για την εξωτερική βοήθεια).Προφανώς και έκανα χώρο στη σκηνή για να μπει και του προσέφερα τσάι και σοκολάτα. Τομ το όνομα του. Παρ όλη την κακουχία του, ο Τόμ ήταν ένας ευχάριστος κύριος που με έκανε να γελάω με αποτέλεσμα τελικά να μην κοιμηθώ!
Ξεκίνησα αν όχι τελευταίος ίσως από τους τελευταίους εκείνο το βράδυ από την Κατασκήνωση 2 για κορυφή και θυμάμαι πως στην πορεία τους πέρναγα σιγά σιγά όλους φτάνοντας τελικά στην κορυφή πρώτος! Είχα τόση ενέργεια που δεν με σταματούσε τίποτα, αν και στα τελευταία 200 μέτρα πριν την κορυφή είχα ταλαιπωρηθεί από την ένταση. Σε όλη την ανάβαση το βράδυ είχα φάει μόνο μισή μπάρα σοκολάτας. Την ίδια μέρα κατέβηκα απευθείας ως την Κατασκήνωση Βάσης! Πανευτυχής!
Ήταν μια αποστολή που θα την θυμάμαι σε όλη μου την ζωή.
Λαβύρινθος στον Παγετώνα του Κ2!
[Advendure]: Ποιες είναι μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετώπισες εκεί έξω και πώς τις διαχειρίστηκες;
[Φώτης Θεοχάρης]: Οι ορειβάτες ζουν συνεχώς μέσα στις προκλήσεις και θα μπορούσα να πω ότι ζουν από τις προκλήσεις! Αυτές τιθασεύουν τον χαρακτήρα και βοηθούν στο να χτιστεί η εμπειρία. Θυμάμαι…
Πρόκληση «Καιρός»
Μάρτιος 2022: Σε Ελληνικό βουνό, Κοκκινόλακα 1796m. Είχαμε αποφασίσει με ένα φίλο να πάμε μια Κυριακή προς τα τέλη του Χειμώνα, να κάνουμε την ανάβαση στην κορυφή. Ο καιρός δεν έδειχνε ιδιαίτερα απαγορευτικός και για αυτό κάναμε την προσπάθεια μήπως και καταφέρουμε να φτάσουμε στην κορυφή. Κάπου στα μισά της διαδρομής, τα σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν απότομα και μια χιονόπτωση έκανε την εμφάνιση της, συνοδευόμενη με δυνατό αέρα. Ωστόσο συνεχίσαμε, ώσπου ξαφνικά στα περίπου 120 μέτρα υψομετρικής διαφοράς που μας χώριζαν από την κορυφή, ένας κεραυνός στα 20 μέτρα μπροστά έσκασε σαν από μηχανής θεός που μας έλεγε «Γυρίστε Πίσω!». Αρχίσαμε και τρέχαμε στις πλαγιές ανάμεσα σε ένα χορό από κεραυνούς να εκτυλίσσεται τριγύρω. Η παρουσία μιας σπάνιας χιονοκαταιγίδας μας έκανε να παρατήσουμε την προσπάθεια της κορυφής παρόλο που ήμασταν τόσο κοντά και να μην έχουμε δεύτερες σκέψεις για παλικαρισμούς.
Πρόκληση «Χιονοστιβάδα»
Ιούλιος 2021. Σε βουνό στο εξωτερικό και συγκεκριμένα το Κ2 8611m στο Πακιστάν. Ενώ βρισκόμουν στο στάδιο του εγκλιματισμού στο υψόμετρο, πηγαίνοντας από την κατασκήνωση βάσης (5000m) προς την κατασκήνωση 1 (6100m), στα μισά περίπου της διαδρομής στην πλαγιά του βουνού όπου επικρατούσε μερική ομίχλη, άκουσα από μακριά τη λέξη Avalanche (Χιονοστιβάδα!) και πριν προλάβω να δω τι συμβαίνει ένας τεράστιος όγκος χιονιού είχε αρχίσει ήδη να κατεβαίνει με αργό και σταθερό ρυθμό προς το μέρος μας. Τόνοι χιονιού μαζί μεγάλα μπλοκ πάγου συνθέτουν τον παγωμένο κινούμενο καταστροφικό ξαφνικό ποταμό. Εν τέλει πρόλαβα να κινηθώ αριστερότερα από τη χιονοστιβάδα και επέζησα!
Πρόκληση «Αρκούδα»
Απρίλιος 2022. Όρος Μπούτσι ή Αλλίως Μάλι Μάδι στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Ωραία και καλά, πεζοπορούσα με ένα φίλο. Καθώς μιλούσαμε για τις προηγούμενες αναβάσεις μας, πετάχτηκε μέσα από μια συστοιχία θάμνων και δένδρων μια καφέ αρκούδα! Υπολογίζω πως η απόσταση μας πρέπει να ήταν γύρω στα 15 μέτρα. Ήταν η πρώτη φορά και για τους δύο μας που αντικρίζαμε αρκούδα από τόσο κοντά. Παρόλα αυτά, μείναμε ψύχραιμοι και ακολουθήσαμε αυτά που ξέραμε για το τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις. Με μέτωπο προς την αρκούδα και με αργά βήματα απομακρυνθήκαμε προς τα πίσω. Τελικά δεν θα μάθουμε ποτέ, ποιος φοβήθηκε πιο πολύ, εμείς ή αρκούδα; χαχα
Πρόκληση «Έλλειψη χρημάτων»
Δεν θα πω μέρος και βουνό αλλά ήταν στο εξωτερικό. Μας είχαν τελειώσει τα χρήματα. Μπορώ να γράψω ένα τόμο πώς και τι, αλλά δεν θα το κάνω, δεν χρειάζεται. Ίσως στα απομνημονεύματα μου. Δύο μέρες πριν γυρίσουμε στην Ελλάδα. Χωρίς τροφή. Μόνο νερό από τον ψύκτη του ξενοδοχείου. Απλά το αφήνω ως εδώ.
Ανεβαίνοντας - Summit push - Broad Peak
[Advendure]: Τι είναι αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν “σπίτι σου” την Salewa, σαν φιλοσοφία και σαν σχέση του brand με τη φύση.
[Φώτης Θεοχάρης]: Η φιλοσοφία της Salewa ταιριάζει απόλυτα με το mindset (νοοτροπία) που έχω για τη φύση, γι’ αυτό και αισθάνομαι σαν το σπίτι μου, όχι μόνο όταν επισκέπτομαι τα καταστήματα της εταιρίας όπου οι υπάλληλοι πάντα φιλικοί και διαθέσιμοι να εξυπηρετήσουν αλλά και όταν βρίσκομαι στο βουνό, φορώντας τον σχετικό ρουχισμό και εξοπλισμό. Νομίζω παρόμοια νιώθουν και όλοι όσοι ασχολούνται με την Ορειβασία κάθε φορά που επισκέπτονται ένα κατάστημα της Salewa. Αισθάνονται όπως εγώ, ότι βρίσκονται στο φυσικό τους χώρο, ότι εκεί είναι ο «ναός» με τους «θησαυρούς» που όταν τους αποκτήσουν, θα τους βοηθήσει να πραγματοποιήσουν με ασφάλεια όλες τις αγαπημένες τους outdoor δραστηριότητες, αλλά και θα τους προστατεύσει ακόμα και από τα πιο άγρια καιρικά φαινόμενα (όπως αέρα, χιόνι κτλ.) έχοντας γνώση για την εξαιρετικής ποιότητας υλικών κατασκευής. Παράλληλα και επειδή πάντα έχω έναν ορειβατικό στόχο που είτε είναι σε εξέλιξη είτε είναι μελλοντικός, με τη Salewa νιώθω οικεία γιατί με βοηθά να έρθω πιο κοντά στον στόχο μου: με τις ορειβατικές μπότες με τις οποίες πρόκειται να επιχειρήσω σύντομα ανάβαση σε κάποια κορυφή, τη σκηνή και τον υπνόσακο που θα αποτελέσουν το σπίτι μου πολλές φορές ακόμα και για ένα ολόκληρο μήνα όσο διαρκεί μια αποστολή, το σακίδιο με το οποίο θα ταξιδέψω μαζί ή τον εξοπλισμό αναρρίχησης με τον οποίο θα περάσω ευχάριστα τα απογεύματά μου. Κατά τη γνώμη μου, το συγκεκριμένο brand είναι φτιαγμένο για να υπάρχει στη φύση και αποτελεί κίνητρο για να έρθει πιο πολύ κόσμος κοντά στη φύση, δηλαδή στο δεύτερο σπίτι μας.
Trekking στην Παταγονία!
[Advendure]: Ως πρεσβευτής της Salewa, ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου κομμάτια εξοπλισμού και πώς βελτιώνουν την απόδοσή σου και την εμπειρία σου στα βουνά και τη φύση γενικότερα;
[Φώτης Θεοχάρης]:
Εξοπλισμός «Ορειβατικές μπότες»
Τα παπούτσια είναι ένα από τα σημαντικότερα «εργαλεία» εξοπλισμού σε μια εξόρμηση σε ένα βουνό γιατί προφυλάσσουν εκτός από πιθανούς τραυματισμοί στον αστράγαλο και από διάφορους άλλους κινδύνους, από τις αιχμηρές πέτρες έως και τα κρυοπαγήματα. Σίγουρα τα τελευταία χρόνια με τα παπούτσια της Salewa νιώθω πιο ασφαλής και ταιριάζουν απόλυτα στο περπάτημα μου.
Εξοπλισμός «Σκηνή»
Το «σπίτι» μας, στο βουνό! Τι να πρωτοθυμηθώ!
Salewa litetrek II Pro, Salewa Micra και την Salewa Denali III, με φιλοξένησαν και με προστάτευσαν από τα έντονα στοιχεία της φύσης. Σημαντικό ότι τα υλικά τους είναι ανθεκτικά και είναι αυτό ακριβώς που επιζητούν οι ορειβάτες. Θα ξεχωρίσω τη σκηνή Salewa Denali III που έχει διπλό περίβλημα, άρα διπλή προστασία και το πιο σημαντικό το εξωτερικό περίβλημα προφυλάσσει καλύτερα σε συνθήκες βροχής και αέρα. Σίγουρα με μια σκηνή Salewa «αισθάνομαι ασφαλής στην Τοποθεσία: Βουνό».
Εξοπλισμός «Υπνόσακος»
Το κουκούλι του Αλπινιστή! O Υπνόσακος!
Σε ένα «ξενοδοχείο» εκατομμυρίων αστεριών στην ύπαιθρο, ο καλός ύπνος συνεπάγεται με έναν κατάλληλο για την επικρατούσα κάθε φορά θερμοκρασία, υπνόσακο. Σε αυτό το κομμάτι, αγαπημένος μου υπνόσακος είναι o Salewa Diadem Extreme, ο οποίος στις ορειβατικές αποστολές υψομέτρου με κρατάει πάντα ζεστό.
Εξοπλισμός «Μεμβράνη (αντιανεμική)»
Τι θα ήταν ένα σαλιγκάρι χωρίς το κέλυφος του; Γυμνό και απροστάτευτο ενάντια στις κακές συνθήκες. Κάπως έτσι είναι και ο ορειβάτης! Ένα must ορειβατικού εξοπλισμού είναι το αδιάβροχο-αντιανεμικό, που όταν χρειαστεί θα πρέπει να υπάρχει στο σακίδιο μας. Και μιας για κάποια χρόνια στην πλάτη μου φοράω το Salewa Ortles GTX pro, μπορώ να πω με σιγουριά ότι έχω γλιτώσει το κορμί μου από πολλές βροχές και χιόνια...
Αγαπώ τη μαγειρική μόνο στα ψηλά υψόμετρα!
[Advendure]: Τι σε συνδέει με τους άλλους αθλητές της ομάδας; Τι έχετε κοινό σαν φιλοσοφία και οπτική του outdoor;
[Φώτης Θεοχάρης]: Μα προφανώς η αγάπη για το βουνό και την φύση γενικότερα. Είμαι πεπεισμένος ότι η εταιρεία μας έχει διαλέξει πρωτίστως για τους χαρακτήρες μας και την γνησιότητά μας σαν άνθρωποι. Προσωπικά θεωρώ ότι αν δεν είχαμε κάτι κοινό, δεν θα ήμασταν στην #SalewaTeamGR. Κοινή φιλοσοφία είναι το ότι αγαπάμε αυτό που κάνουμε, σεβόμενοι τη φύση χωρίς να διαταράσσουμε το οικοσύστημα και προάγοντας την ιδεολογία της Salewa στον κόσμο για τις outdoor δραστηριότητες, φορώντας και αξιοποιώντας τον εξοπλισμό της, που είναι όσο πιο φιλικός γίνεται στο περιβάλλον.
[Advendure]: Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που μόλις ξεκινάει την ορειβασία/πεζοπορία ή κάποια άλλη outdoor δραστηριότητα;
[Φώτης Θεοχάρης]: Καταρχάς θα του έλεγα ότι διαλέγει τη πιο όμορφη δραστηριότητα. Μια δραστηριότητα που στην επόμενη γωνία τον περιμένει μια έκπληξη, η μαγεία της φύσης καραδοκεί. Βέβαια, πριν ξεχυθεί ακόμα και στο διπλανό βουνό του σπιτιού, θα πρέπει να λάβει μερικές απαραίτητες γνώσεις, όπως πως προετοιμαζόμαστε, πως προσανατολιζόμαστε και κυρίως πως προφυλασσόμαστε. Υπάρχουν ευτυχώς σε όλη την Ελλάδα, ορειβατικοί σύλλογοι που συμμετέχουν ικανά και έμπειρα άτομα που μπορούν να του δείξουν μερικά πράγματα, έως ακόμη να λάβει μέρος σε σχολές αρχαρίων ώστε να αποκτήσει μια πιο ολοκληρωμένη γνώση. Πάνω από όλα όμως θα του έλεγα να αγαπήσει το βουνό και να το σεβαστεί και αυτό με την σειρά του θα του δώσει απίστευτες εμπειρίες ζωής.
Μαζέυοντας τον υπνόσακο μου στο camp 1, Ama Dablam
[Advendure]: Πώς προετοιμάζεις για τις αποστολές σου, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά; Μπορείς να μοιραστείς κάποιες από τις ρουτίνες ή τις τεχνικές σου προετοιμασίας;
[Φώτης Θεοχάρης]:
Σύλληψη ιδέας: Πρώτα πρέπει να σκεφτώ τι θέλω να κάνω. Δεύτερον αν μπορώ να το κάνω, τόσο από σωματικής / τεχνικής πλευράς όσο και ψυχολογικής πλευράς. Τρίτον αν μπορώ οικονομικά να το υποστηρίξω.
Νέος στόχος: Ευτυχώς στον πλανήτη μας έχουμε αμέτρητα μέρη να εξερευνήσουμε και πολλά βουνά. Ο στόχος δεν είναι πάντα να κάνω κάτι πιο δύσκολο από το προηγούμενο εγχείρημα αλλά και κάτι μοναδικό, μοναδικό για μένα.
Έρευνα μελέτη στόχου: Η φιλοσοφία του πάμε και ότι βγει, δεν είναι του χαρακτήρα μου. Θα προσπαθήσω για το καλύτερο που μπορώ αλλά αφού πρώτα εξαντλήσω κάθε λεπτομέρεια που χρειάζεται για την επίτευξη του. Απαιτούνται ώρες έρευνας, συλλογής πληροφοριών και μελέτης. Με ένα κατάλληλα προετοιμασμένο σχέδιο μπορεί να έρθω πιο κοντά στο στόχο μου χωρίς πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις.
Καθημερινή προπόνηση: Ορειβασία σημαίνει αρκετές φορές σωματικοψυχολογική ταλαιπωρία. Άρα θα πρέπει τόσο το σώμα μας και το μυαλό μας να το εξασκούμε ή να το «ταλαιπωρούμε» ώστε να μάθει να αντέχει τα όσα πρόκειται να υποστεί.
Εξοπλισμός Salewa: Πλέον έχω όλο τον εξοπλισμό που χρειάζομαι για το βουνό και γενικότερα οποιαδήποτε δραστηριότητα στη φύση. Το μόνο που μένει είναι να ελέγχω την κατάσταση του και να διορθώνω οτιδήποτε πριν ξεκινήσω από το σπίτι.
Βαλίτσα: Το στάδιο της βαλίτσας είναι μερικές φορές ένα παιχνίδι για πολλά νεύρα ιδίως όταν ξεπερνά το όριο των επιτρεπόμενων κιλών σε αεροπορικό ταξίδι. Επιστρατεύεται όλη η εμπειρία της ταξιδιωτικής -πατέντας- για να καταφέρω να πάρω κάνα έξτρα κιλό.
Ψυχολογικά: Ψυχολογία … Κάποτε σκεφτόμουν τι και πως και πότε, τώρα απλά φεύγω. Φεύγω να πάω να γεμίσω το άλμπουμ του μυαλού και της ψυχής μου.
Με τον σταυρό στο χέρι, Lagginhorn, Ελβετικές Άλπεις!
[Advendure]: Με βάση την εμπειρία σου, πως βλέπεις την εξέλιξη του outdoor στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς; Ποιες τάσεις βλέπεις να κυριαρχούν στο άμεσο μέλλον αλλά και πιο μακριά στο χρόνο;
[Φώτης Θεοχάρης]: Σίγουρα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, το outdoor έχει εξελιχθεί σε υπερθετικό βαθμό. Σε αυτό συνέβαλε και η εποχή της πανδημίας, αλλά αν και υπήρξε μια αλματώδης αύξηση του κόσμου που ασχολήθηκε με κάποια δραστηριότητα, πλέον αρχίζει και φθίνει και κρατά τους ανθρώπους που πραγματικά ασχολούνται συστηματικά. Μέσα από αυτή την ενασχόληση αρκετά άτομα εξελίσσονται και ανεβάζουν τον πήχη των ορίων. Δηλαδή εκεί που μόνο σε αναπτυγμένες ορειβατικά χώρες έβλεπες σπουδαίες δράσεις, βλέπω ότι και στην Ελλάδα έχουμε να προσφέρουμε πολλά και εμείς στο μερίδιο της δράσης στην διεθνή ορειβασία ή της αναρρίχησης. Η τάση που βλέπω να κυριαρχεί είναι αυτό της μάζας δηλαδή μαζικά οργανωμένες εκδρομές και χωρίς πολλές ταλαιπωρίες. Προφανώς και υπάρχουν εξαιρέσεις που θα μας θυμίζουν πως είναι η πραγματική και αγνή ορειβασία. Παράδειγμα π.χ στο Έβερεστ φέτος, είχαμε την πρώτη χρήση μεγάλου drone για την μεταφορά οξυγόνου σε ψηλότερες κατασκηνώσεις, αυτό δεν είναι ορειβασία. Δυστυχώς έχουμε γεμίσει influencers, αντί για ορειβάτες. Πιστεύω ότι στο μέλλον το outdoor θα έχει να κάνει με την διάρκεια και την ταχύτητα μιας ανάβασης, speed ορειβασία, speed αλπινισμός και σε λιγότερο χρόνο. Αν τώρα θέλαμε δύο μήνες για μια ορειβατική αποστολή στο Έβερεστ, πιστεύω ότι θα μετεξελιχθεί και σε δύο εβδομάδες θα είναι εφικτό από πολλούς.
Jungfrau, Ελβετικές Άλπεις!
[Advendure]: Ποια επερχόμενα σχέδια ή στόχους έχεις στο μυαλό σου; Τι θα σε ενθουσίαζε να πραγματοποιήσεις; Πώς σκοπεύεις να το υλοποιήσεις;
[Φώτης Θεοχάρης]: Ήδη αυτή την περίοδο έχω ως στόχο τη δράση "Αγγίζοντας τις ψηλότερες κορυφές της Ευρώπης". Πρόκειται για ανάβαση σε 50 Ευρωπαϊκά κράτη και κρατίδια στο ψηλότερο σημείο τους και τη μετακίνηση σε όλες τις χώρες με μέσα βιώσιμης κινητικότητας. Στόχος είναι να προσεγγιστούν οι ψηλότερες κορυφές αφήνοντας όσο γίνεται μικρότερο αποτύπωμα και με όσο γίνεται λιγότερες εκπομπές.
Η λίστα είναι (Χώρα, Βουνό, Υψόμετρο):
Σκοπεύω να το ολοκληρώσω έως το τέλος του 2025.
Προς το παρόν αυτός είναι ο άμεσα στόχος και με ενθουσιάζει γιατί ως ορειβάτης σημασία δεν έχει μόνο να ανεβαίνουμε στις πιο μεγάλες κορυφές της Γης αλλά να γυρίσουμε όσο πιο πολλά μέρη σε συνδυασμό με βουνά. Άλλωστε τον ορειβάτη τον προσελκύει το βουνό, η φύση, το ταξίδι και η εξερεύνηση και πάνω από όλα η περιπέτεια, και σας διαβεβαιώ πως η περιπέτεια είναι πιο κοντά από όσο φανταζόμαστε!
Προηγούμενα άρθρα της σειράς:
Τα Πρόσωπα της Salewa (Ιούνιος 2024): Δημήτρης Δεσποινιάδης – Ένας ταξιδευτής του κόσμου!
Δημήτρης Τρουπής
Κατάγεται από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας και ζει μόνιμα στην Πάτρα. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα του Adventure Zone από το 2009, ενώ μαζί με τον Τάκη Τσογκαράκη ίδρυσαν και "τρέχουν" το Advendure. Το τρέξιμο στα μονοπάτια των βουνών και η μεταφορά εικόνων και συναισθημάτων μέσα από τα άρθρα του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του. Παθιάζεται με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος, υπεραντοχής και περιπέτειας. Έχει πολλές συμμετοχές και διακρίσεις σε αγώνες ορεινού τρεξίματος όλων των αποστάσεων, με έμφαση στους αγώνες ultra trail. Θεωρεί ότι το τρέξιμο και η πεζοπορία στη φύση είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου, μας φέρνει πιο κοντά σε αυτήν και μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο το περιβάλλον.
www.advendure.com