Η πρώτη πεζοπορική διάσχιση της Βορειοαμερικάνικης ηπείρου (C2C)

By 06 Σεπ 2005

Αντιμετωπίζοντας πρόβλημα με τις σπουδές του και έχοντας το άγχος του τι θα κάνει στη ζωή του να τον κατατρώει, ο 24χρονος Αμερικανός Andrew Shurka αποφάσισε να ξεκινήσει μια μακριά πορεία. Περπάτησε 12.500 χιλιόμετρα που μοιράστηκαν σε 11 μήνες και έσπρωξε τον εαυτό του στα όρια των αντοχών του, τόσο που σε καμιά περίπτωση ως νεοπροσλαμβανόμενος σε κάποια δουλειά δεν θα αντιμετώπιζε. Στις 10 Ιουλίου του 2005 ο Andrew ολοκλήρωσε την επική πορεία του και έγινε ο πρώτος άνθρωπος που περπάτησε κατά πλάτος της Βόρειας Αμερικής, από το Ακρωτήριο Gaspe στο Quebec του Καναδά μέχρι την Χερσόνησο Olympic, συνδέοντας ένα δίκτυο ιστορικών μονοπατιών (International Appalachian Trail, Appalachian National Scenic Trail, Long Trail, North Country National Scenic Trail, Continental Divide National Scenic Trail καιPacific Northwest Trail).

«Αυτό το δίκτυο επικοινωνίας ήταν εκεί, αυτά τα μονοπάτια υπάρχουν για περισσότερα από 100 χρόνια» είπε ο Andrew. «Όμως κανένας δεν είχε κοιτάξει το χάρτη με το δίκτυο αυτό για να δει πώς μπορεί να περάσει ο ίδιος απ τη μια άκρη στην άλλη». Στην πραγματικότητα όμως κάποιος το είχε κάνει! Ο Ron Strickland, ένας κάτοικος του Seattle ο οποίος δημιούργησε το Pacific Northwest Trail, που συνέδεσε τα Εθνικά Πάρκα Glacier και Olympic το 1970, πρόλαβε να το οραματιστεί πριν από αρκετά χρόνια και το περιοδικό Backpacker έγραψε σχετικά μ αυτό, το 2003. Ο Stickland 62 χρονών σήμερα, ήταν διστακτικός να κάνει την εξαντλητική πορεία μόνος του. Όμως ο Shurka διάβασε το άρθρο στο περιοδικό και εμπνεύσθηκε, σχεδόν κυριεύτηκε από την ιδέα. Δεκαοχτώ μήνες αργότερα κοιμόταν στην ύπαιθρο σε θερμοκρασίες που έφταναν τους -15 βαθμούς, περνώντας εβδομάδες χωρίς να πλυθεί και περνώντας μέρες σε απόλυτη σιωπή, χωρίς να συναντήσει ανθρώπινη ψυχή.

«Ήταν κάτι το αλλόκοτο» είπε ο πεζοπόρος από τη Μασαχουσέτη, ο οποίος έκλεισε τα 24 χρόνια του όσο ήταν καθοδόν. «Αναμφίβολα μιλούσα μόνος μου, αλλά όχι δυνατά, εκτός κι αν ήμουν σε περιοχή με αρκούδες grizzly, τότε φώναζα στην κυριολεξία κάθε σκέψη που περνούσε από το μυαλό μου».Ο Shurka δεν ήταν εντελώς μόνος στην πορεία του. Ενώ αυτός περνούσε στο ύπαιθρο τις περισσότερες νύχτες του, ενθουσιώδεις φίλοι της πεζοπορίας από ολόκληρες τις Η.Π.Α. ακολουθούσαν αχόρταγα την ίδια πορεία μ αυτόν, μέσα από την ιστοσελίδα του, την οποία ενημέρωνε η μητέρα του Karen και του πρόσφεραν ζεστό ύπνο και μαγειρεμένο φαγητό. Τον προηγούμενο χειμώνα διασχίζοντας τις Πολιτείες Michigan, Wisconsin και Minnesota, ο αέρας ήταν τόσο κρύος που χρειαζόταν και τα δυο του χέρια για να σφίξει το σωληνάριο για να βγει λίγη οδοντόκρεμα από μέσα.

Στις 6 Αυγούστου 2004 ο Andrew γέμιζε ένα μικρό μπουκάλι με νερό από τον Ατλαντικό, καθώς ξεκινούσε την πορεία του. Είχε βάλει σαν στόχο να αδειάσει το περιεχόμενο στο κεφάλι του ενώ τα πόδια του θα βρέχονται από τα νερά του Ειρηνικού. Στις 11 Ιουλίου 2005 ο στόχος του πραγματοποιήθηκε

Σε όλη τη διάρκεια της πορείας του οι γονείς του τον παρακολουθούσαν από μακριά ανησυχώντας όταν οι χάρτες των προγνώσεων έδειχναν χιονοπτώσεις όταν ο Andrew επρόκειτο να κοιμηθεί έξω, στέλνοντας προκαταβολικά δέματα με εξοπλισμό. Και ο γιος τους, απόφοιτος πανεπιστημίου με μεταπτυχιακά στις οικονομικές και πολιτικές επιστήμες, έστελνε με τακτική και πειθαρχία τα μουσκεμένα και βρώμικα ρούχα του στη μαμά του για πλύσιμο. «Στη γενιά μου περίμεναν να τελειώσεις το κολέγιο, να κάνεις οικογένεια και να αγοράσεις ένα σπίτι» είπε η Karen Shurka, μια 53χρονη λογοθεραπεύτρια στο Fall River της Μασαχουσέτης, η οποία αρχικά προσπάθησε να ασκήσει βέτο στο ασυνήθιστο εγχείρημα του γιου της. «Όμως τα παιδιά σήμερα χρειάζονται να είναι πιο δημιουργικά και να επιλέξουν να κυνηγήσουν τους στόχους τους».Η διαδρομή του Shurka πέρασε από τα Απαλάχια μέχρι το Βορειοδυτικό Ειρηνικό και παντού μιλούσε στους περαστικούς για την αποστολή του. Πολλοί από εκείνους που του εύχονταν καλή τύχη του συμπαραστέκονταν με την γενναιοδωρία τους. «Έχεις μια αρκετά κακή εικόνα για το ανθρώπινο είδος στις μέρες μας» είπε ο Shurka. «Όμως αυτό που ανακάλυψα ήταν ότι ο κόσμος εκεί έξω είναι πραγματικά καλός. Η όλη εμπειρία μου έδωσε πολύ περισσότερη πίστη στον πολιτισμό».

Για τον Strickland, τώρα πια κάτι σαν μέντορα του νεαρού πεζοπόρου, ο Shurka είναι ένας όψιμος πρεσβευτής του κόσμου που τον είχε κυριεύσει 30 χρόνια νωρίτερα. «Πολλοί από τους πεζοπόρους είναι εσωστρεφείς άνθρωποι που βρίσκονται εκεί έξω γιατί θέλουν να ξεφύγουν από τα πάντα» είπε. «Όμως ο Andrew είναι πραγματικά μέλος μιας παλιότερης παράδοσης, όπου όταν είσαι βαθειά μέσα στη φύση και συναντήσεις έναν άλλο άνθρωπο, σταματάς και μιλάς για λίγο μαζί του».

Στις 10 Ιουλίου το απόγευμα, οι γονείς του, ο Strickland και μια χούφτα ενθουσιώδεις πεζοπόροι, περίμεναν στην ακτή του Ακρωτηρίου Alava, να χαιρετήσουν τον τρέκερ, πριν τον πάρουν μαζί τους σε κοντινή πόλη για να το γιορτάσουν.

Χορηγοί της προσπάθειας του Andrew ήταν οι εταιρείες Montrail (παπούτσια), GoLite (εξοπλισμός), Balance Bar (σοκολάτες ενέργειας).

Περισσότερα στην ιστοσελίδα www.andrewskurka.com 

 

Λάζαρος Ρήγος

Γεννήθηκε στην Τήνο το 1961 και ζει στο Λιτόχωρο του Ολύμπου από το 2008. Ίδρυσε το Adventure Zone το 2001, μετά από σκέψεις για δημιουργία ενός ελληνικού portal για τα σπορ περιπέτειας. Δημιούργησε αγώνες ορεινού τρεξίματος, όπως Olympus Marathon (2004), Virgin Forest Trail (2007), Χειμωνιάτικος Ενιπέας (2006), Rodopi Ultra Trail (2009), Olympus Mythical Trail (2012). Στο ενεργητικό του αρκετές συμμετοχές σε αγώνες, όπως και μικρές αποστολές ultra διασχίσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό

www.advendure.com

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ