Προχθές το απόγευμα, 4 Σεπτέμβρη 2017, μετά από 600 χιλιόμετρα περιπλάνησης στην απομονωμένη ενδοχώρα της Ισλανδίας, οι Αργύρης Βαμβακίτης και Δημήτρης Δεσποινιάδης ολοκλήρωσαν τη διάσχισή της με Πλήρη Αυτονομία! Η διάσχιση είχε είχε ξεκινήσει από το βορειότερο άκρο- στα όρια του αρκτικού κύκλου- 15 μέρες νωρίτερα! Δείτε μερικές επιλεγμένες φωτογραφίες ενώ περισσότερα θα μάθουμε τις επόμενες ημέρες!

Είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος για την επόμενη ταξιδιωτική περιπέτεια , που θα μοιραστώ με τον καλό μου φίλο και λάτρη της περιπέτειας Αργύρη Βαμβακίτη! Συγκεκριμένα, τον Αύγουστο θα προσπαθήσουμε να διασχίσουμε πεζοπορικά και με πλήρη αυτονομία – κάτι που αντανακλά απόλυτα τη φιλοσοφία μας – την Ισλανδία, από το βορειότερο άκρο (που βρίσκεται οριακά εκτός του Αρκτικού κύκλου) στη νοτιότερη ακτή, μέσα από την απομονωμένη ενδοχώρα της.

14 Μαΐου 2016

Llonak(4800m), Ανατολικό άκρο του Νεπάλ

Μια κραυγή σαν  βρυχηθμός  κι ένα πνιχτό κλάμα έσπασαν τη σιωπή στην ομίχλη! Πεταχτήκαμε αμέσως έξω από το καλύβι, στην παγωνιά του δειλινού. Το μόνο που διακρίναμε αμυδρά ήταν το κοπάδι με τα bharal  (τα «γαλάζια πρόβατα» των Ιμαλαίων) να χάνεται στη μορένα του παγετώνα ακριβώς στα δεξιά μας.

«Αγρίμι θα ήταν! Λες…;»

ψέλλισε όλο νόημα ο φίλος μου ο Δημήτρης.

«Σιγά μην ήταν και το Yeti»

 του απάντησα γελώντας, αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο η κραυγή να προήλθε από ένα  τόσο σπάνιο –σχεδόν μυθικό- πλάσμα. Την επομένη έμαθα καλά το μάθημα μου, να μην αποκλείω δηλαδή ποτέ τη συνάντηση με το απροσδόκητο, ακόμη κι αν αυτό λέγεται Λεοπάρδαλη του Χιονιού!

Πώς όμως βρεθήκαμε οι δυο μας στον φυσικό της βιότοπο, έναν κόσμο από βράχια και πάγους του οποίου η ομορφιά θα μπορούσε να εμπνεύσει θρησκείες;

Στα μέσα του Ιουλίου βρέθηκα στην καρδιά των Πυρηναίων της Ανδόρρας για να συμμετάσχω στον «Γύρο των Κορυφών» της (Ronda dels Cims), τον σκληρότερο ίσως αγώνα 100 μιλίων της Ευρώπης. Εκεί λοιπόν -μετά από ουκ ολίγες συμμετοχές σε αγώνες υπεραποστάσεων στα βουνά -έμελλε  να γνωρίσω για 1^η φορά μια περίεργη και συνάμα ενδιαφέρουσα πτυχή των αγώνων αυτών. Τις παραισθήσεις, απόρροια της παρατεταμένης αϋπνίας και της σωματικής κόπωσης!

Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ - 4 Ιουνίου 2014 - Κορσική. Σκηνές surreal διαδραματίζονται αυτό το καλοκαιρινό πρωινό στο πιο τραχύ απ’τα νησιά της Μεσογείου! Εδώ και 10 λεπτά βρισκόμαστε μαζί με την Σία, την σύντροφό μου, στο πέρασμα Puntaae Porte, ένα στενό πατάρι ανάμεσα σε οδοντωτές  γρανιτένιες κορυφές. Είναι ταραγμένη  και προσπαθεί να βολευτεί όσο καλύτερα μπορεί. Άλλωστε είναι το πρώτο επίπεδο σημείο που συναντάμε εδώ και ώρα.